________________
''ક
“ એક દિવસે સાનુદ્રષ્ટિ ગામમાં હુલા નામની દાસી પેાતાનાં શેઠનાં વાસણું માંજતી હતી. ટાઢું તળીયે ચાંટેલુ' અન્ન ઉખેડીને ફેંકી દેતી હતી. એવામાં ચાર ઉપવાસ જેમને થયા છે એવા મહાવીર તે રસ્તે ચને નીકળ્યા. દાસીએ તપવીને જતાં જોઇને પૂછ્યું: “આપને આ ખપે ”
પ્રભુએ હાથ લ ંબાવ્યેા. બાહુલાએ તળીયે ચેટિલું ધાન્ય, ભગવાનના કરપાત્રમાં યુ.
બાહુલા પાતે ભારે પુણ્યકાય' કરે છે એમ કદાચ નહિ જાણતી હાય, પાતે વિશ્વના એક સમથ, વદનીય અને દેવાના પણ આરાધ્ય પુરુષને આહારદાન આપે છે. એમ નહિ માનતી હોય, પરંતુ પોતાની દાસી ખરીદાયેલી નારીના હાથથી આવું ભારે પુણ્યકાય` થયુ` એમ જાણીને ગૃહસ્વામીએ એને દાસીપણામાંથી મુક્ત કરી દીધી.
આવી રીતે ભગવાનનાં મૌન તપ તેમજ અપ્રતિ વિહારે ક્રાણુ જાણે કેટલાંય શ્રી–પુરુષાના જીવનમાં સુખસૌભાગ્ય અને મુક્તિના ાનંદ ભરી દીધા હશે. મહાવીર પ્રભુને આહાર કે ઔષધીદાન આપનારી સુભાગી ગૃહિણીઓ, એ રીતે, એમના સીધા સંપર્કમાં આવી અમર થઈ ગઈ. શ્રદ્ધા અને ભક્તિ વિનાએ આહાર કે
ઔષધીની કંઈ કીમત ન ગણાય. એટલે આહાર તથા ઔષધી આપી પોતાને કૃતકૃત્ય માનનારી એ નારી પૂરપૂરી નિમાઁળ શ્રદ્ધાસ ́પન્ન હશે એ દેખીતુ છે. પોતાના યુગના મહાપુરૂષને ઓળખવા, એમનામાં સંપૂર્ણ શ્રદ્ધા મૂકવી, નજીક યા દૂર વસવા છતાં એમના અંતરના તાર
