________________
એ ચાંડાલ કુમાર
એમની ષ્ટિ ભૂમિ ઉપર સંચરતા નાના સરખા પ્રાણીને પણ દુઃખ ન ઉપજે એવી ભાવનાથી ધરતી ઉપર જ જડાયેલી હતી. એટલામાં નમુચીએ પાછળથી આવીને એમની ગરદન પકડી:
: 03:
- તપસ્વીના વેશ પહેરી લેાકેાને છેતરે છે ? ચાયા
જા, અહીંથી. ’ એવાં આક્રાશના વચને ઉચ્ચારી મુનિ સભૂતિને એક સખત આંચકે। માર્યાં. સભૂતિ મુનિ પડતાં પડતાં અચી ગયા.
શરીરથી બચવા છતાં એમના આત્મા ઢળી પડ્યો. તપ અને ક્રેને ધણુ. જૂનું સગપણુ છે. તપસ્વીઓની આંખમાંથી એકાએક પ્રગટતાં અગ્નિકુંડે કંઇ કંઇ અકસ્માતા અને ઉત્પાતા ઉપજાવ્યાં છે. તપસ્વીઓનાં એવાં પતના જળપ્રાય કે ભૂમિક પ કરતાં ઓછાં ભયંકર નથી.
સભૃતિ મુનિ જે આ કસોટીની ક્ષણેામાં સહેજ સાવચેત રહ્યા હાત, વિરાધી પ્રત્યે પણ સમતા કે કરુણાનુ` અમી છાંટી શકયા હેાત તા એમને સ્વાભાવિક ક્રોધ થાડી વારે શમી જાત– પત્થરવાળી ભૂમિ ઉપર પડેલા તણખાની જેમ જ એલાઇ જાત. ક્રાણુ જાણે કેમ પણુ તપસ્વી સભૂતિ આ અપમાનનું ઝેર પચાવી શક્યા નહિ. ઘાસમાંના તણખાની જેમ એમને પ્ર}ાપ જોતજોતામાં સળગી ઊઠયેા.
લાંબી તપસ્યાના પ્રતાપે એમણે જે છુપી શક્તિ મેળવી હતી તેને તેમણે નમુચીની સામે પ્રયાગ કર્યો. અપમાનનું વેર લેવા એમણે નમુચી ઉપર તેજોલેસ્યા છે।ડી. નમુચી ખળું ખળું થઇ રહ્યો એટલું જ નહિ પણ સારા યે હસ્તિનાપુરમાં જાણે આગ લાગી હાય એવા સક્ષેાભ જાણ્યેા. મહારાજાના મહેલમાં જેવા એ સમાચાર પહેાંચ્યા કે તરત જ સત્તુકુમાર ચક્રી પોતે ત્યાં દોડી આવ્યા અને તેમણે તપસ્વીને એ હાથ જોડી વિનવ્યા.
એટલામાં ચિત્ર મુનિ પણ ત્યાં આવી પહેાંચ્યા. એમણે
