Page Text
________________
રૂદ્રપુરનું ખંડિયેર
: ૨૭
એણે પોતે જ કુબેર શેઠને કહ્યું: “ બાપુ ! યક્ષ સ્થાપવો હેય તો મારી ના નથી. હું પોતે એને માટે એક બાળક શોધી કાઢીશ.”
પણ કોઈને બત્રીસલક્ષણો પુત્ર ઝુંટવી લેવો એ રમતવાત નથી. અને આ તે બલિદાનમાં દઈ દેવાનો હતો એટલે “ધક્ષ બનાવવાની વિધિ ખૂબ ખાનગી રીતે-ખૂબ ખબરદારી સાથે જ થો જોઈએ. રંગિણ પણ એ જ ચિંતામાં હતી.
રંગિણીને સહકાર મળવાથી કુબેર શેઠને અડધી ફત્તેહ. મળ્યા એટલે આનંદ થયો. રંગિણીના ઓરડા પાસે જ જે એક નાની ઓરડી હતી તેના બારીબારણું, જાળામાં, ઈટ-ચૂનાથી, બેત્રણ દિવસની અંદર જ છાંદી દીધાં. જ્યાંથી પણ એની અંદર હવા કે પ્રકાશને છાંટો સરખે પણ ન આવવા પામે એવી ગોઠવણ કરી વાળી. એ અંધારી ઓરડીની અંદર જ, રૂપાનાણું અને ત્રાંબાના મોટા ચરૂ અને ચરૂની અંદર જેટલું સોનું-રૂપું હતું તે બધું ભરી દીધું. રૂપાનાણું અને સેનાનાણું પણ એ ચરૂની અંદર ઠાંસી-ઠાંસીને ભર્યું. '
આ પ્રમાણે પ્રાથમિક ભૂમિકા તૈયાર થઈ એટલે રંગિણીએ એક દિવસે લાગ જોઈને રતિલાલને કહ્યું: “ કિરીટ છોકરે કેટલો સુંદર છે? એક દિવસે એને આપણે ત્યાં લઈ આવો તો મારે એને રમાડે છે ”
રતિલાલે પહેલાં તે આનાકાની કરી. એ જાણતો હતો કે કિરીટને એની માતાની આંખથી અળગે કરવો એ સામાન્ય વાત નથી. પણ જ્યારે રંગિણીનો વધારે પડતો આગ્રહ જોયો ત્યારે એણે કિરીટને એક દિવસ લઈ આવવા કેડ કસી, અને બન્યું એવું કે એ જ દિવસે–સાંજે કિરીટાડેલી પાસે રમતો હતો ત્યાંથી એને સમજાવી પટાવીને પોતાની સાથે ઘેર લઈ આવ્યો. કિરીટને જોતાં જ રંગિણી જાણે ગાંડી બની ગઈ હોય તેમ એને લેવા સામે દોડી ગઈ. કિરીટને વહાલથી તેડી લીધે અને ભારે હેત ઉભરાઈ જતું
| SR No. | 005679 |
| Book Title | Punarvatar |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Sushil |
| Publisher | Jain Karyalay |
| Publication Year | |
| Total Pages | 166 |
| Language | Gujarat |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 9 MB |