________________
: ૨૬:
રૂદ્રપુરનું ખંડિયેર
રગણુએ ધાયું હેત તે બીજી રીતે શેડો દિલાસ લઈ શકત.
એને સ્વામી રતિલાલ સુરૂપ પુરુષ હતા, રત્નાવતી વિધવા હતી. પણ. પિતાના પતિના રૂપની કલ્પના આવતાં રંગિણી વધુ ઊંડી બળતરા અનુભવતી. એ પછી જ્યારે એણે સાંભળ્યું કે રતિલાલ પણ કોઈ કેઈ વાર રનવતીની ડેલીએ જાય છે, એવા કિરીટકુમારને રમાડે છે ત્યારે તો એના મોં ઉપરનું બધું દૂર ઊડી ગયું.
કુબેર શેઠ અને એમની પુત્રી રંગિણીમાં સ્વભાવને જેટલો અમેળ હતો તેટલો જ એક વિષયમાં પૂરેપૂરે મેળ હતો. કુબેર શેઠને પોતાની સંપત્તિ ઉપર જેટલી મમતા હતી તેટલું જ આ રંગિણીને પિતાના પતિ વિષે મમત્વ હતું. કુબેર શેઠ જેમ પોતાની લતમાંથી એક પાઈ ખરચવા તૈયાર નહતા તેમ રંગિણ પિતાના પતિને બીજી કોઈ સ્ત્રી સાથે સંસર્ગ સાંખી લેવા તૈયાર નહતી. એક રીતે બને ખૂબ ભૂખાળવા હતાં. એકને ધનની ભૂખ હતી. તે બીજાને વર્ચસ્વની ભૂખ હતી. કુબેર શેઠ ધનની ખાતર જેટલા નિષ્ફર, નિર્દય,નિમમ બની શકતા તેટલી જ રંગિણી પતિની ખાતર ક્રર તેમજ ભયંકર બની શકતી. પતિને એ પિતાની મીલકત જ માનતી.
'રંગિણીને પિતાને પતિ વિષે વહેમાવાનું કેઈ કારણ નહતું. રતિલાલ રનવતીને મળવા માગે છે પણ તે અંતઃપુરમાં જઈ શકે એવી સ્થિતિ નહતી. ચાર-પાંચ જૂના પગી–પસાયતા એ દરબારની ડેલીએ કાયમ રાતદિવસ બેસી રહેતા. ડેલીની અંદર કેઈથી જઈ શકાતું નહિ, છતાં રંગિણીને વહેમ દિવસે દિવસે વધુ મજબૂત બનતો ગયો. એને થયું કે રત્નાવતી પોતાને સુરૂપ પતિ ઝુંટવી લેવા માગે છે. કાલ્પનિક વહેમનો બદલો લેવા રગિએ કિરીટ જેવા બાળકને ભાગ લેવાને નિશ્ચય કર્યો. .
કુબેર શેઠને એક યક્ષની તે જરૂર હતી જ. રંગિણીએ એમાં પિતાને સંપૂર્ણ સહકાર આપવાની તત્પરતા બતાવી. એક દિવસે