________________
જીવનને મૂળ પ્રશ્ન બાલ્યાવસ્થા સ્વથી ભરેલી હોય છે. યૌવન પણ ઓછું ઉજજવળગી નથી. પણ માતપિતાના ખોળા ખૂંદત અને લાડથી ઉછરત કુમાર જ્યારે સંસારવ્યવહારના પ્રવાહમાં તણાય છે અને ઉપરાઉપરી આવતા મોજાંઓ સાથે અથડાય છે ત્યારે એનાં ઘણાંખરાં સ્વપ્ન ઊડી જાય છે. જે સંસારમાં સુખની શીળી લહરીઓની એણે આશા રાખી હતી ત્યાંથી જ્યારે ઉન્હી લાય ઉઠતી અનુભવે છે ત્યારે તેનું મોં કરમાઈ જાય છે. યુવકેમાં સાહસ અને શક્તિ
હોય છે એટલે તે પ્રતિકૂળતાઓ સાથે લડી લેતાં એકદમ - થાકી જતા નથી, નિરાશ પણ નથી બનતા; પરન્તુ સૌ કેઈના જીવનમાં એવી પળે તે જરૂર આવે છે કે જ્યારે એમ લાગે છે કે “સંસાર આટલે નિષ્ફર-આટલે દૂર હશે એમ નહતું ધાર્યું.”
કવિવર ટાગોરે “એકલો જા ને રે !” એવી મતલબનું એક ઘણું ભાવપૂર્ણ ગીત રચ્યું છે. હતાશ ચોદ્ધાના | દિલમાં વ્યાપેલો અંધકાર ઈ નાખવા માગતા હોય તેમ
