________________
આસક્તિ
[ ૯ ] તમે ઘણા માણસોને શીતળ હવાવાળા બગીચામાં બેઠેલા જોશે. એમને કોઈ બેલાવવા નહોતું ગયું. પણ એમને એમ થયું કે તાપમાંથી બચવા-વિશ્રાંતિ લેવા સારુ, આ સુંદર સ્થાન છે એટલે જ તેઓ વગર આમંત્રણે આવીને બાગમાં બેસી ગયા. સુખની લાલસા જ તેમને અહીં સુધી ખેંચી લાવી.
દારૂને વ્યસની દારૂને સારી વસ્તુ તે નથી જ માનતે. જેના સેવનથી પિતાનાં તન, મન ને ધનની બરબાદી થતી હોય તેને સારી વસ્તુ કેણ કહે? એવી ઊંધી
પરીને કેણ હોય? છતાં ખરેખર દારૂડીયે, દારૂના પીઠાનું મૌન આમંત્રણ પાછું વાળી શકતો નથી. દારૂ પીધા પછી ભાનમાં આવતાં એ જ વ્યસની ઘણી વાર પિતાની અને પરિવારની દુર્ગતિ જોઇને ચે-ધાર આંસુએ રડતે હોય છે. દારૂ હરામ છે એમ કહીને પ્રતિજ્ઞા પણ કરે છે કે કઈ દિવસ એને ઓછાયો સરખો પણ નહિ લઉં. પણ પેલું વ્યસનનું ભૂત એને ક્યાંય જંપવા દેતું નથી. પેલી એક કહેવત છે તેમ “હું તે મૂકું, પણ હવે એ મને નથી મૂકતું ” એવી એની દશા થાય છે.
આપણે પોતે પણ કેટલીક વાર મનના નિશ્ચય પ્રમાણે વર્તી શકતા નથી. પ્રલોભનની સહેજ હવા લાગતાં આપણા નિર્ણયના મહેલ ડગમગી જાય છે. એક તરફ સુખની લાલસા-ક્ષણિક સુખનું આકર્ષણ અને બીજી તરફ શિથિલઢચુપચુ મનવૃત્તિ–આ બેનો લાભ લઈને રાગદશા અનર્થો
