Tithidin ane Parvaradhan tatha Arhattithibhaskar

SR No.: 005673
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Pravachan Pracharak Trust
Publisher: Jain Pravachan Pracharak Trust
Publication Year: 1977
Total Pages: 552
Language: Gujarati, Hindi, Sanskrit
Classification: Book_Gujarati
File Size: 15 MB

Page 144

૧૩૧
લવાદી ચર્ચામાં આ૦ શ્રી સામરાનન્દસૂરિજીએ રજૂ કરેલું ખંડન ] નિનામંજુ-બદરિવાજુ પ્રતિપતિ- સૂર્યોદયવાળી તિથિ પહેલે અવયવ (કહેવાય) ચિપુ જે વ્યક્તિ સ્વરનામાgિ | અને બીજા ઉદયવાળી તિથિ બીજો અવયવ કહેનjતા નપુર વોચ, યથા દિ નવું ] વાય છે. વળી જ્યારે એક સંક્રાન્તિમાં બે માસને સ્થાપત્યોત્પત્તિમપિચાસમર્થતથા તત્તનામત- ઉદય હોય ત્યારે માસની વૃદ્ધિ કહેવાય છે. તેમાં कृत्येष्वेव प्रथमा तिथिः प्रथमो मासो वा न समर्थः, |
પહેલા માસના ઉદયવાળી સંક્રાન્તિજ પહેલો અવन पुनः सर्वेष्वपि कार्येषु, नहि नपुंसकोपि स्वापत्यं
યવ કહેવાય છે, અને બીજે (ઉદય) તે બીજે प्रत्यहेतुरपि भोजनादिकृत्यं प्रत्यप्यहेतुरेवेति, नपुंसकत्वे हेतुमाह 'जण्णं' णमित्यलङ्कारे यद्-यस्मा
(અવયવ) કહેવાય છે. दितरो द्वितीयोऽशो द्वितीयतिथ्यादिसंशितस्त
એ પ્રમાણે એમ હોવાથી પહેલી તિથિ અને कार्यकरो-विवक्षितकार्यकरणसमर्थः सर्वोत्तमः पू. અર્ધ માસના અંશની પહેલી તિથિ વિગેરે સંજ્ઞા વાપેક્ષવા પ્રધાન સુમતિ-સર્વગનરમ્મત થાય તેમાં પહેલી તિથિ અથવા મહિને પોતાના અનાuિપાલિતો વચમા ફુઈ, મયં માવ, નામથી કરવાના આષાઢ આદિ માસ અને પડવા કથા શિવિક્ષિતા તિથિશ્ચતુર્વા, લા રાવજને | આદિ તિથિઓમાં આ કરવું ઈત્યાદિ રૂપે પિતક્ષિાપત્યેનામિમતા, તીર્થ ગ્રાન્ચે ચતુર્થતા પિતાના નામવાળાં કાર્યોમાં નપુંસકની માફક
ક્ષક તિલોમ વેત્યાદિ, તત્કૃત્યો દ્વિતીય | નપુંસક જાણ. एवांशो, न पुनः प्रथमोऽपि, तस्य तत्कृत्यमधि
જેવી રીતે નપુંસક પિતાના સંતાનની ઉત્પकृत्य नपुंसकवदसामर्थ्याद् । एवं विवक्षितो मासोती
ત્તિની અપેક્ષાએ અસમર્થ હોય, તેવી રીતે તે તે भाद्रपदः, सोपि सम्प्रति चतुर्धाविच्छिन्नस्य श्री
(માસ-તિથિના) નામથી કરાતાં કાર્યોમાંજ પહેલી संघस्य पर्युषणापर्वत्वेन प्रवचने प्रतीतः, तस्यापि | कृत्यं सर्वसाधुचैत्यवन्दना १ लोचना २ऽष्टमतपो
તિથિ કે પહેલો માસ સમર્થ નથી. પણ બધાંય રોજ ૪ સાંવત્સરિતિમા ક્ષનિ કાર્યમાં (સમર્થ) નથી (એમ ન કહેવું). nબ્રુત્સાનિ નિચત્તાન, તાધિન્નાથનો મદ- પિતાના પુત્રની (ઉત્પન્ન કરવાની અપેક્ષાએ) પવો નપુંસવવમર્થ નરવવં સિદ્ધિવાં પ્રત્યે અહેતુ એ નપુસક જન આદિ કાર્યો પ્રતીતવ, યદુ-યાત્રાવિવાદમvહનમાપિ કરવામાં પણ અહેતુજ બને એમ બનતું જ નથી. મિનાનિ મિનિ થિનિ કુર, જિનપુંસકપણામાં હેતુ કહે છે કે કoof અહિં નjી મા િ. ૬.” તિ, તત્ સત્તનો i એ અલંકાર માટે છે. જે માટે બીજો અંશ દ્વિતીય પર્વ માપવોર્તિધ્યા, પવનEસ્થા- બીજી તિથિ વિગેરે નામવાળે અવયવ તે તે માસ यस्तिथयः कात्तिकादयश्च मासा अपि योजनीया |
અને તિથિના નામથી કરાતા કાર્યને કરવામાં સતિ નાથા ૨૦૮
(શ્રી ઝવવનપરીક્ષા . ૪૮, ૪૦૨) મર્થ. પહેલા અવયવની અપેક્ષાએ (બીજો અવ
પાઠ ર૧ને શુદ્ધ અર્થ = યવ) પ્રધાન સારી રીતે મનાયેલે સર્વજનસમ્મત વૃદ્ધિ હોય ત્યારે પહેલો અવયવ, પિતાના અને અનાદિ પરંપરાથી સિદ્ધ (એ બીજે અનામથી થતાં કાર્યોમાં નપુસક (કહેવાય) જે માટે વયવ છે તે) આગળ કહેવાનું છે, આનો ભાવ સર્વોત્તમ તો તેનું કાર્ય કરનાર એવો બીજો અવ- આ પ્રમાણે, ચવ મનાયેલ છે. (૨૦૦૮)
જેમ નિશ્ચયે વિવક્ષા કરાએલી ચૌદશની તિવૃદ્ધિ વખતે એટલે માસ વિગેરેની વૃદ્ધિ હોય થિની વિવક્ષા કરી. (હવે) તે (ચૌદશ) જૈન ત્યારે તેને પહેલે અવયવ બે સૂર્યોદયને સ્પર્શ- સિદ્ધાન્તમાં પાક્ષિક પર્વપણે મનાયેલી છે, તે (પાવાવાળી તિથિ વધી એમ કહેવાય છે. તેમાં પહેલા ! ક્ષિક–ચૌદશ)નું કાર્ય ઉપવાસ પફબી પ્રતિક્રમણ