Page Text
________________
... લવાદી ચર્ચામાં આ૦ શ્રી સાગરાનન્દસૂરિજીએ રજૂ કરેલું ખંડન ]
૧૧૩ તોપ સ્થાતિષિયમાનવેન તવારા- | જીએ કહ્યું છે કે-“જે વસ્તુ જેમાં ન હોય તેમાં વો િનર્મનંતરોત્તવનમા તાપૂર મા | તેને નિશ્ચય કરે તે સમારોપ છે” કેમકે છીતિ, નાન્યથા, થા દૂધમાપને પવિતુમ પમાં “આ રૂ૫ છે” એ પ્રમાણે. શિશષષ્ટતા મિશદીતિ, દ્વિતીયસ્તુ મવિગત- વળી ખરતને પૂછે છે કે “પૂનમે ક્ષીણ
TUતિથિગ્રુવિનમાવતિ નાત્ર રાવ- પામેલી પાક્ષિક (ચૌદશ)ના અનુષ્ઠાને આરાધતાં काश इति, युक्तिरिक्तत्वात्, न च खसूचित्वमेव |
(તેને) પૂનમનું અનુષ્ઠાન કહેશે કે પાક્ષિક (ચૌદશ) शङ्काज्वरनाशौषधीति गाथार्थः ॥५॥ | (છી તત્ત્વત જિન મુકિત પૃ. ૧) |
.)] નું પહેલું “પૂનમનું' (કહો તે) પાક્ષિક (ચૌદશ) એ વર્ગે રજુ કરેલ પાઠનો અર્થ તેઓએ ના અનુષ્ઠાનના લોપની આપત્તિ આવે, બીજું આપ્યો નથી તેથી, એ વર્ગે રજુ કરેલ પાઠને
ચૌદશનું (કહે તો) સ્પષ્ટજ મૃષાવાદ છે. “પૂનમશુદ્ધ અર્થ, હમે આપીએ છીએ.
નિજ ચૌદશપણે વ્યપદેશ કરાતો હોવાથી.” પાઠ-૪ વ
આ ઉપરથી “પાક્ષિક(ચૌદશ)ને ક્ષય હોય (ખરતરે શંકા કરે છે કેએવી રીતે પૂ. | ત્યારે (ટીપણાની) તેરશે ચૌદશ કરવી તે આરે
૫ રૂ૫ થશે.” નમના ક્ષયે તમારી પણ શી ગતિ થશે? (આ | શિકાના ઉત્તરમાં તપાગચ્છવાળાઓ કહે છે કે,
(એમ કઈ શંકા કરે તો તે માટે કહે છે
કે તેમ ન કહેવું, કારણ કે ત્યાં (તેરશે) આ શું વિચારની ચાતુર્યતા! જે કારણ માટે ત્યાં (ટીપણાન) ચૌદશને દિવસે (ટીપણાની અપેક્ષા
| રોપના લક્ષણો અસંભવ હોવાથી.
જેવી રીતે ઘટ અને પટવાળી જમીન ઉપર એ) બન્નેનું વિદ્યમાનપણું હેવાથી તે (ક્ષય પામેલી
“ઘટપટ છે એવું જ્ઞાન, અથવા તે કનક અને પૂનમ)નું પણ આરાધન થયું જ ગણાય એ જાણતાં | છતાં પણ ફરીથી નકામી વાત કરે છે ?
રત્નમય કુંડલમાં ‘કનકરત્નમય જ્ઞાન” ભ્રમવાળું
કહેવાય નહિ જ, તેવી જ રીતે એકજ રવિ વિગેરે - ત્યાં (ટીપ્પણની ચૌદશને દિવસે) (પૂનમ)
વારના લક્ષણવાળા દિવસે બન્નેય તિથિઓનું સઆરેપ કરીને પૂર્ણિમા નથી આરાધાતી, કારણ
માપ્તિપણું હોવાથી આપજ્ઞાન કેવી રીતે કહેકે (પૂનમ) ક્ષય પામેલી હોવાથી ( ટીપણાની) ચૌદશમાં પૂનમની વાસ્તવિક જ સ્થિતિ છે, (તે !
વાય? આટલા માટે આજ પ્રકરણમાં સંપુત્તિમટિપ્પણાની ચૌદશના દિવસે પૂનમ માનવા બાબ
૩૦ ગાથામાં (અપાતા) જે તિથિ જે રવિઆદિ તની) યુક્તિઓ તે ક્ષીણ પર્વતિથિ અને વૃદ્ધિ
વારના લક્ષણવાળા દિવસે સમાપ્ત થાય તે દિવસ
તે તિથિપણે સ્વીકારે, એ વિગેરે અર્થમાં સંમોહ પામેલી (પર્વતિથિ માટેના) સામાન્ય લક્ષણ કરવાના પ્રસંગે કહેવાઈ છે અને કહેવાશે.
ન કરે. (તપાગચ્છવાળા, ખરતરગચ્છવાળાને કહે છે
અનન્તરપણે રહેલી બે, ત્રણ વિગેરે કલ્યાણક કે) “તમે તે ક્ષીણ પામેલી ચતુર્દશીને પૂર્ણિમાને પર્વતિથિઓ(ના પ્રસંગે)માં શું આમ (ફરજીયાત દિવસે (માત્ર) બુદ્ધિથી આરેપ કરીને આરાધે
પર્વતિથિની પેઠે પૂર્વે પૂર્વે જવાનું)જ અંગીકાર છે. તે (પૂનમને) દિવસે તે (ચૌદશ)ને ભેગની
કરાય છે? (એમ કઈ શંકા કરે તો તેવાને માટે ગબ્ધને અભાવ છતાં પણ તે (ચૌદશ)પણે
કહે છે કે, તમારું ડહાપણ આશ્ચર્યકારક છે! જે સ્વીકારતા હેવાથી.”
કારણથી પિતાના નાશને માટે પિતે શસ્ત્રને સજી- આપ તો મિથ્યાજ્ઞાન છે જે માટે પ્રમાણ ને અમારા કરકમળમાં અપાય છે ! જે માટે નય તત્ત્વકાલંકારમાં શ્રી પરમારાધ્ય દેવાચાર્ય- મારે તે આગળની કલ્યાણક તિથિના ક્ષયે પાછ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005673 |
| Book Title | Tithidin ane Parvaradhan tatha Arhattithibhaskar |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Pravachan Pracharak Trust |
| Publisher | Jain Pravachan Pracharak Trust |
| Publication Year | 1977 |
| Total Pages | 552 |
| Language | Gujarati, Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |