________________
ભલે, અમે માગીએ છીએ.' છેવટે કોર્ટ કચેરીના ચક્કર ચાલુ થયા. મુદત પડ્યા કરે છે. બન્ને પક્ષે ખર્ચ ચાલુ થયો. મોટાના દીકરાઓ સમજુ હતા. તેથી પિતરાઈઓને કહ્યું કેસથી ક્યારેય અંત નહીં આવે ને બન્ને ખતમ થઈ જઈશું.
તો અમને વાડીમાં ભાગ આપી દો.” જો કાકા કહે કે મારો ભાગ છે, તો અડધી વાડી તમારી.” એ તો કહે જ છે ને!' કોર્ટમાં આવીને અમારી સમક્ષ કહેવું જોઈએ.” પછી ફરી નહીં જાઓ ને?' ‘ભગવાનના સોગંદ, નહીં ફરીએ.”
રામભાઈના દીકરાઓને હરખનો પાર નહીં. ભગવાને કૃપા કરી તે કાકાના દીકરાઓની બુદ્ધિ બહેર મારી ગઈ છે. અવળી મતિ સૂઝી છે. પાંચલાખ મળી જ ગયા સમજો. આજથી લગભગ ૩૫ વરસ પહેલાં દસલાખની વાડી હતી જેના આજે દસ કરોડથી ઓછા તો ન જ ગણાય. ઉછળવે હૈયે ગામમાં આવ્યા. સૌને વાત કરી. બધાને આશ્ચર્ય. વીરાભાઈના દીકરા થાપ ખાઈ ગયા. આવા કળજગમાં આવો ભરોસો મૂકાતો હશે ? બે ચાર જણે એમને પૂછ્યું પણ ખરું. ‘તમારા કાકાના કહેવા પર અડધો ભાગ આપી દેશો ?
હા.પણ અમારા કાકા છે, અમને ભરોસો છે.' રામભાઈના દીકરા મા પાસે.. “મા ! અડધો ભાગ મળી ગયો.' - કેમ ? કેસ જીતી ગયા”
ના, હવે જીતીશું.” બધી વાત કરી. તું પણ પિતાજીને કહેજે મા ! કે ભાગ માગે. • ' “ના, મારાથી એ ન કહેવાય, કારણકે આખી જિંદગીમાં નથી કહ્યું.' ભલે, અમે કહીશું.’ પિતા પાસે ગયા. બધી વાત કરી. રામભાઈ હસ્યા. ભત્રીજા પણ ખરા નીકળ્યા, મારા બેટા ! મને સાક્ષી બનાવ્યો. “બાપુજી ! તમારે કોર્ટમાં આવવાનું છે.”
અમે બન્ને ભાઈમાંથી ક્યારેય કોઈ કોર્ટમાં ગયું નથી.' “ભલે, હવે આવો .”
હા, એ તો તમારો આગ્રહ છે ને એમણે મને જ સાક્ષી બનાવ્યો છે તે મારે આવવું જ પડશે ને !” દીકરાઓ ખુશ. પિતાજીને અવસરે અવસરે ચકાસી
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
જેલર www.jattelibrary.org
