________________
૯૪: આભના ટેકા
એક શહેરમાં એક નોકરીયાત ભાઈ હતા. સીધું સાદું એમનું જીવન ! માતા, પત્ની અને ત્રણ બાળકોનો એમનો પરિવાર, નામું લખવામાં એ ભાઈ નિષ્ણાત હતા. રૂપિયા સાતસોનો પગાર, દર મહિનાની સાતમી તારીખે મળે. રોજ નિયત સમયે નોકરીએ બસમાં જવાનું અને નિયત સમયે બસમાં ઘરે આવવાનું. જાણે, “નિશાળેથી નીસરી જવું પાસરું ઘેર.” આડે અવળે
ક્યાંયે એમની બેઠક નહીં. એકવાર સાતમીએ પગાર થઈ ગયા પછીના . દિવસે એક ઘટના બની.
રોજના ક્રમ મુજબ બસમાં સાંજે ઘેર આવવા નીકળ્યા. રોજ જ્યાં બેસતાં ત્યાં જ બેઠક મળી. ઘર નજીકનું સ્ટોપ આવ્યું ત્યાં ઉતર્યા. ઘેર આવ્યા. પત્ની રસોડામાં સાંજની રસોઈ કરી રહ્યા હતા, ભાખરી વણવાનું કામ ચાલતું હતું.
ભાઈ ઘરમાં દાખલ થયા. ઝબામાંથી ચશ્મા, પાકીટ કાઢવા હાથ ગજવામાં નાખ્યો તો હાથ જ સીધો બહાર આવ્યો! રસોડામાંથી પત્નીની નજર પણ પડી; હાથ બહાર નીકળેલો જોઈને પત્નીના હૃદયમાં ફાળ પડી. પરંતુ ભાઈ તો ખડખડાટ હસવા લાગ્યા! એ જોઈ, પત્નીને ગુસ્સો આવ્યો, કહે :
એક તો ખીસુ કપાયું અને તમને હસવું આવે છે?
ભાઈ કહે હું હસું નહીં તો બીજું શું કરું ? જે થયું તે સારું જ થયું. આજે બન્યું એને બદલે કાલે બન્યું હોત તો કેવી મુશ્કેલી થાત? ગઈ કાલે મારા આ જ ગજવામાં આખા મહિનાનો પગાર હતો. આજે માત્ર સાત રૂપિયા અને વાંચવાના ચમાં જ હતાં. આટલેથી પત્યું એટલે મને હસવું આવ્યું.
એમના પત્નીની જેમ આપણે સહુ, આવું કાંઈ બને ત્યારે અકળાઈ જઈએ છીએ. ચિંતાથી મો કરમાઈ જાય છે. જ્યારે આ ભાઈએ આ જ ઘટનાને એવા એંગલથી દષ્ટિકોણથી જોઈ; હળવાશથી મૂલવી કે, તેને દુઃખને બદલે સુખનો અનુભવ થયો. જીવનમાં આવું બને ત્યારે આપણે પણ, વધુ નુકશાનથી બચી ગયા' એવું વિચારીને શૂળીનું સોયે સર્યું એમ મનને વાળીએ તો હળવાશનો અનુભવ આપણને પણ થાય.
ઘટનાને જોવાની દષ્ટિનો, મૂલવવાની દષ્ટિનો મહિમા છે. પ્યાલામાં થોડું પાણી ભરેલું હોય એને બે રીતે જોઈ શકાય. કોઈ કહેશે, પ્યાલો અર્ધો ભરેલો છે. કોઈ કહેશે અર્થો ખાલી છે. બન્ને સાચા છે, છતાં આપણને ખાલીમાં રસ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org