Aabhna Teka

SR No.: 005634
Original Sutra Author: N/A
Author: Pradyumnasuri
Publisher: Pathshala Prakashan
Publication Year: 2012
Total Pages: 186
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 7 MB

Page 81

૮૦: આભના ટેકા
કરતા હતા. ત્યાંના એક આબરૂદાર અને આગલી હરોળના ગણાતા સુખી વેપારી નાણાંભીડમાં સપડાયા હતા. સહેવાય તો નહીં પણ, કહેવાય પણ નહીં એવી મૂંઝવણ ! મહામૂલો દાગીનો મૂકવાની જગ્યા ક્યાંક મળે પણ હૃદયની વાત કરવાની જગ્યા મળતી નથી. જેની પાસે આવી સગવડ હોય તે ભાગ્યશાળી. બહુ લાંબી મથામણને અંતે એ વેપારીને સલીમઅલીના પિતા યાદ આવ્યા. તેમને એકાંતમાં મળ્યા. પેટછૂટી વાત કરી અને હૃદય ઠાલવ્યું. જોઈતી મદદ મળી ગઈ.
મોટી શાખવાળા વેપારી પાસે લખાપટ્ટી થોડી કરવાની હોય ? ધંધો ભલે ધીરધારનો હતો પણ મન હતું ઉદાર. વેપારી હળવો થયો. સંકટ ટળ્યું. આબરૂ બચી. બજારમાં નાણાંભીડની જાણ થઈ ગઈ હોત તો વર્ષોની જમાવેલી પ્રતિષ્ઠા ધૂળમાં મળી જાત. જાણે જીવતદાન મળ્યું ! પછી એ વેપા૨ીનો વેપાર તો જામ્યો નહીં એટલે પરદેશ જવાનું ઠેરવ્યું. આફ્રિકા ગયા. ત્યાં જઈને શાખ જમાવી. નસીબે પણ સાથ દીધો. સ્થાનાન્તરિતાનિ માન્યાનિ। એ ન્યાયે ઠીક ઠીક સારું કમાયા. એમ દિવસો વિતતા ગયા, ઉંમર પણ થઈ હતી. દેશ યાદ આવ્યો. માદરે વતન આવી સગાં-સંબંધીઓને મળ્યા, હળ્યા.
અણીને વખતે જેણે મદદ કરી હતી, ભાંગ્યાનો ભેરૂ બન્યા હતા એની પાસે જવાનું નક્કી કર્યું. મૂળ રકમ અને આજ પર્યંતનું વ્યાજ ગણી, ૨કમ લઈ એ શેઠની પેઢી પર પગ મૂક્યો. શેઠને ન જોયા. દીકરા હતા. પુછ્યું, તો કહે : શેઠ પરલોક પ્રયાણ કરી ગયા. દીકરાને કહ્યું : ચોપડા જુઓ અને આ રકમ ગણી લો.
ચોપડા ઉથલાવ્યા. ક્યાંયે નામ - નિશાન ન મળે ! દીકરો મુંઝાયો. વેપારી કહે : હું હિસાબ કરીને જ આ રકમ લાવ્યો છું, લઈ લો.
દીકરો કહે ઃ સોપડો બોલતો નથી. મારાથી ન લેવાય. પિતાજી જન્નતશીન
:
થયા છે. તેમની મરજી વિરુધ્ધ રકમ લઉં તો તેઓ જહન્નમશીન થાય. વેપારી કહે : રકમ લેનાર હું પોતે છું. હું આપવા આવ્યો છું. તે વેળાએ તમારા ભાઈ સલીમઅલી હાજર હતા.
દીકરાએ કહ્યું તમે તેમને મળો. તેઓ મુંબઈમાં છે. વેપારી મુંબઈ ગયા. મળ્યા. સલીમઅલી કહે : વેપાર-વણજ બધાની વહેંચણી થઈ ગઈ છે. ત્યાંનો વેપાર મોટાભાઈ સંભાળે છે. મને કશી ગતાગમ નથી. હું અહીં પક્ષીઓની