________________
આભના ટેકા: ૭૩
આંગણે પધારો.”
ઝાંઝણ કહે : “ અમે પાંચ-પચીસ નથી હોં !'
આભૂ કહે: ‘જેટલા હોય તે બધા મારા આંખ-માથે ! તમે તે વળી અમારે પાદર હો ક્યાંથી? આભૂશેઠના ભાઈ જિનદાસ ત્યાં જ હતા. મહેમાનોને કહ્યું : હું તો આજે પી છે એટલે પૌષધવ્રતમાં છું, પણ મારા ભાઈ જિનદાસ તમને ઘેર લઈ જશે.”
આભૂશેઠનું ઘર તો એમના હૈયા જેવું જ વિશાળ ! મોટો ડેલો, ખૂલ્લું ફળિયું, લાંબી પરશાળ. ગણતાં થાક લાગે તેટલા ઢોલીયા.
ઘોડા માટેની ઘોડાર અલગ. ઝપાટાબંધ સેવકોનું ટોળું આવી ગયું અને બધા ઘોડાને ઘોડારમાં દોરી ગયું.
મહેમાનો માટે સોનાના કટોરા અને થાળીની પંગત પડી. બધા જુવાન નવકાર ગણી મુખશુદ્ધિ કરી શેડકઢા દૂધથી ભરેલા કટોરા મોઢે માંડે છે ત્યાં તો બીજા પાંચસો જુવાન ઘોડા ઉપરથી આભૂશેઠની ડેલીએ જ ઊતર્યા.
એ આવો, આવો !' એવો મીઠો આવકાર આપીને નવા આવેલા પરોણાનું પણ સહર્ષ સ્વાગત થયું. “બધું ય અબઘડી તૈયાર છે, આવો, બેસો. થોડો થાક ખાઓ, તાજા-નરવા થાઓ ત્યાં બધું હાજર !'
એ જ કઢેલા દૂધભર્યા રૂપાનાં કચોળાં ને ઘી નીતરતાં ગરમ-ગરમ રોટલાથી ભરી ભરી થાળીઓ મુકાઈ. મલાઈદાર દહીં જોઈતું હોય તેને માટે દહીંનાં દોણાં તૈયાર હતાં.
ઝાંઝણની ચકળવકળ નજર ચારે બાજુ ફરી રહી છે. એને તો ક્યાં ખાવું હતું? તે તો આ બધું નીરખવા ને પરખવા જ આવ્યો હતો ! એ માટે એણે આ બધો તખતો ગોઠવ્યો હતો ! એને હૈયે હવે ગંભીરતા છવાઈ. “અહો ! આ બધું શું દેખાય છે !'
હજુ પહેલી પંગતે જ્યાં ઓડકાર ખાધો ત્યાં ત્રીજી પાંચસો જુવાનની હાર હાજર થઈ ગઈ ! ન તો જિનદાસના મોઢાની રેખા બદલાઈ કે ન તો તેના કપાળે કરચલી વળી ! સત્કાર છે અને તે મીઠાં વેણ સાથેનો છે, જે મનને ધરવી દે છે. પરિવારનો સ્ત્રીવર્ગ પણ સાબદો છે. સેવકગણ પણ ઊભા પગે છે. બધાનાં
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org