________________
•... ૩૯
••• ૪૦
૪૦
•
વાનર થઈ ડાલિ ચઢતો રે, પસુ થઈનઈ ઢોરમાહા વઢતો; મુકી જાણઈ નીદ્રા અઘોરી રે, પણિ ન કરઈ રોહણ ચોરી
••• ૩૬ હંશા જુઠું અદિત ન લેતો રે, પુણ્ય કાંજિ પરનઈ દેતો; કહઈ લોહખરો સુણિ પુતરે, ન રહ્યું તુઝથી ઘર સુતે રાખિ નીજ કુલનો આચારો રે, કરો મદિરા મંશનો આહારો, રમો જુગટુ પરસ્ત્રી સેવો રે, બોલ્યો રોહણીઉ તરખેવો હું તો શું વાહનો બાલ્યો રે, નહી પરસ્ત્રી ગમન જ કાલ્યો; ભણ્ય જુગટઈ વીસરી આઈ રે, મદિ વિધ્યા તે ન સધાઈ સ્યું સાવ્ય જ મારી ખાઉં રે, જિહમા હું રમવા જાઉં; એમ સમઝાવઈ કહી વાતો રે, કાલઈ માંદો પડયો ત્યાહા તાતો તેડયો રોહણીઉં દઈ સીખ્યારે, કુટુંબની કરજે રિખ્યા; વીર પાશ ન જઈશ પૂતો રે, તે કપટી છઈ અદભૂતો તે આવસઈ આહાકણિ યારઈ રે, સમોસરણ થઈ વલી ત્યારિ; તેનુ વચન મ સુણસ્યો કાનિં રે, દુખ પામસ્યો તેહનઈં ધ્યાન
૪૨ મુજ વચન હઈઈ જ ધરેવું રે, એ અવસંઈ કામ કરવું, હોઈ પૂબ સપૂત્ર જેહો રે, તાત વચન ન લોપઈ તેહો.
૪૩ સૂણી રોહણ તે નવિ કોપઈ રે, પાપી તાત વચન જે લોપઈ; સૂણી વચન નઈ હરખ્યો તાતો રે, મુખ મસ્તગિ ફેરવઈ હાથો એમ કહી પરલોકઈં જાઈ રઈ, રોહણીઉ ગરાસ જ ખાઈ; પછઈ સુભટે કીધ વીચારો રે, વીનવ્યો જઈ અભઈકુમારો કસી બુધિ તુમ્હારી ગવાઈ રે, મુઆ ચોરના સુત ધન ખાઈ; પ્રસેનજીત હુઉં નૃપ જ્યારઈરે, ચોર રુપખરો થયો ત્યારઈ
૪૬ બલઈ તેહ ગરાસ જ ખાઈ રે, કાલંઈ તે પરલોકઈ જાઈ; પછઈ લોહખરો ધન લેતો રે, માણસ સઘલઈ મુકેતો. મુઉ તે બલવંતો પ્રાહઈ રે, સુત રોહણીઉ તા માહઈ; ટાલ્યો તેહ તણો જ ગરાસો રે, તો મંત્રી બુધ્ધિ તુમ ખાઓ.
....૪૮ અર્થ : રોહિણેયકુમાર અત્યંત વિવેકી હતો. તે ચૌદ પ્રકારની વિદ્યા શીખ્યો. એક દિવસ તેણે વિચાર્યું, પિતાજી પાસે આકાશમાં ઉડી શકે એવી અદ્દભુત વિદ્યા છે!”
...૩૩ પરંતુ જ્યારે તેમના પગ કોઈપકડી લે અથવા કોઈપગને વળગી પડે ત્યારે તેઓ આકાશમાં ઉડી શકતા નથી. હું એવી કળા શીખું કે મારા પગમાં કોઈ વળગે તો તેને લઈને હું ઊડી શકું. ૩૪
પછી જાડા દોરડા ઉંચકીને લાવે તેવો માણસ આવ્યો. તે મોટા, જાડા દોરડા લાવ્યો. રોહિણેયકુમારે તેના પગમાં જાડા લાકડાં દોરડા સાથે બાંધ્યા. ત્યારપછી રોહિણેયકુમાર તેને લઈને આકાશમાં ઉડવા લાગ્યો. ક્યારેક તે મહાકાય માછલો બની પાણીમાં ડૂબતો.
...૩૫
•••. ૪૪
••• ૪૫
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org