________________
૧૭
વાર્ષિક બોતિર અબજનો ઉદ્યોગ
સુરમ, તને ખબર છે કે ગામડાંમાં કાપડ બનાવવું એ દર વર્ષે ૭૨ અબજ રૂપિયા જેટલો મોટો ઉદ્યોગ છે.
એટલા બધા? પણ પહેલું તો એ કે આ રૂપિયાની વાત ક્યાંથી આવી ગામડામાં તો કાપડ નાણાં વગર બનાવી શકાય, તો પછી આટલા બધા રૂપિયાની વાત કેમ કરી ?
કારણ કે અત્યારે ચારે બાજુ રૂપિયાનો જ મોહ છે. તે પણ હજાર કે લાખ રૂપિયાની નહીં, કરોડો રૂપિયાની વાત હોય તો તે વાતનું વજન પડે છે અને અબજો રૂપિયાની વાત હોય તો એ વાત સૌનું ધ્યાન ખેંચે છે અને અસર કરે છે. ગામડાંમાં કાપડ બનાવીએ તો વર્ષે ૭૨ અબજ રૂપિયાનો ઉદ્યોગ ચલાવી શકીએ.
એટલા બધા? કેવી રીતે?
આપણા દેશના કરોડ લોકોમાંથી ૬૦ કરોડ લોકો ગામડાંમાં રહે છે. દરેક વ્યક્તિને વર્ષે ઓછામાં ઓછી બે જોડ ૫ડાં અને ઓઢવા-પાથરવાનું તો જોઈએ ને? એટલે વર્ષે માણસદીઠ સરેરાશ સવા સો રૂપિયા જેટલા થાય ને? કોઈને એ કપડાં દાનમાં મળતાં હોય તોયે ક્યાંક તો એના પર ખર્ચ થયેલો હોય છે ને? એટલે આજે ગામડાંમાં રહેતા ૬૦ કરોડ ગ્રામજનોને મહિને ૬૦૦ કરોડ એટલે કે ૬ અબજ રૂપિયાનું કાપડ જોઈએ છે. એ હિસાબે એમને માટે વર્ષે ૭૨ અબજ રૂપિયાનું કાપડ થયું ને? આપણે વ્યક્તિ દીઠ કાપડનો વપરાશ જોઈએ તો તે ઓછો લાગે. પરંતુ કાપડ દરેકે દરેક જણને અનિવાર્યપણે ખરીદવું પડતું હોઈ દેશમાં એનો કુલ વપરાશ સરવાળે ઘણો જ મોટો છે. અને ગામડાઓમાં પણ વરસે રૂ. ૭૨ અબજ જેટલો તો થાય.
એથી આ કાપડ જો ગ્રામજનો પોતે બનાવે, જે તેઓ સહેલાઈથી સાદા લાડી રેંટિયા અને ખાડાસાળથી બનાવી શકે, તો તે ધંધાનો અંદાજ વરસે રૂા. ૭૨ અબજ જેટલો ગણાય કે નહીં એ કેટલો મોટો ઉદ્યોગ થાય? ગામડાંમાં
જ્યાં અત્યારે કંઈ કામકાજ નથી ત્યાં આટલો જંગી ઉદ્યોગ ચલાવી શકીએ કે નહીં?
તો તો આપણે જ્યારે ગામડાંમાં કાપડ બનાવવાની વાત કરીએ છીએ ત્યારે તે કોઈ નાની વાત નથી. એ તો ઊલટાની ઘણી મહત્ત્વની અને જંગી વાત છે. વર્ષે રૂ. ૭૨ અબજ જેટલો ગંજાવર ઉદ્યોગ ચલાવવાની વાત છે.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org