________________
३५
यात्रीओनुं रखोपु - रक्षण कर. सने १८६१मां ते वखतना दरबार श्री सुरसिंहजीए वधु रकमनी मागणी करवाथी, मूळ रकम वधारी रुपिया दस हजारनी करवामां आवी. सने १८८६थी चालीस वर्ष माटे आ रकम बनेनी संमतिथी पंदर हजारनी करवामां आवी. सने १८७७ना मुंबई सरकारना चुकादाथी एम ठराववामां आव्युं हतुं के : ( १ ) गढनी अंदर पोलिससंरक्षणना काम पूरतो ज ठाकोरनो काबू गणाय.
(२) श्रावकोना शिष्टाचार विरुद्ध ठाकोर साहेब कोई पण भागनो उपयोग करी शके नहिं .
( ३ ) पहाडने आश्रय रहेती श्रावक कोमने तेमनी तरफथी कांई कनडगत थई शके नहि.
सने १८८६मां थयेलो पटो सने १९२६मां पूरो थतो हतो. गढ़, कुंड, देरीओ वगेरे सर्व जैन कोमनी संपूर्ण मालकीना होई ते माटे कोई जातनो टेक्ष के मुंडकावेरो लेवानो पालीताणा दरवारने अधिकार नहोतो. तेम छतां तेमणे यात्राळुओ उपर कर नाखवानो पोतानो कहेवातो हक्क आगळ करी ते हक्कना बदलामां जैन कोम पाथी अतिशय मोटी रकमनी मागणी करी. जैनोना प्राचीन अने स्थापित हक्को उपर आथी तराप पडती हती. दरबार अने जैनो वच्चेनो झघडो वेस्टर्न इन्डिया स्टेट्सना नामदार गवर्नर जनरलना एजन्टने सोपायो. तेमणे पालीताणा दरबारनो यात्रालुओ उपर कर नाखवानो अधिकार मान्य राखी दरबारने जैन कोम पासेथी दर वरसे एक लाख रुपिया लेवानो अगर तेम न बने तो यात्रालुओ उपर
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org