________________
૨૮૨
તાપ અમાપ ક્ષમાપ થવા હર, હીંમત હાલ ધરા થકી ધારી, ખ્યાલ કરી તત્કાલ તમે ગુરુ, બાલ ગયે અધમો કે ઉધારી.
૭ ૫૬-૨૭, કવિત ∞
પ્રેમ હુકે પ્યાસી આપ, અલખકે ઉપાસી ગયે તત્ત્વકે તપાસી અયે, યેના રીઝાઉ કે. મુનિવૃત ધારી મહા, કર્મકે વિદારી ગયે કીની કુચ સ્વારી તેરી, સત્ય સમજાય કે અધમ કે ઉધારી અરૂ, નરક કે નિવારી ગુરુ સ્વારથ કે સારી ગયે, અવની પેં આય કે સુનીએ સુરવાસી કહે, પ્યાસી બાલચંદ્રનસે સત્યકો સન્યાસી દીજે, પીછે પઠવાયકે.
૭ ૫૬-૨૭, રાગ ઃ જુઓ-કામ તણી બ્લુ મુરખને શીખામણ કેવી છે તે વિષે
સજ્જન સત્ શીખ દીયો શાણી, દુષ્ટ દીલ પત્થર પર પાણી. અસલની એ જ ખરી કહાણી, નજર કદી નેક તણી ...સજ્જન દુષ્ટ કુબુદ્ધિના ભરી વેલા, દેવ થકી નહિ ડરશે (૨) કુટીલ જનોને ક્રોડ કથન પણ, લેશ અસર નહિ કરશે પન્નગને પ્રેમ ધરી પાયે, ગરલસમ પય સઘળું થાયે... સજ્જન
ક્રુર કરમના કરનારાના, કઠોર હૃદય છે કેવા, નિતિ બનાવી નિપુણ નર સો, ઉલટો અવગુણ લેવા. મોદકનો સ્વાદ તજી ખામી, નજર જેમ વિષ્ટા પર નાખી...સજ્જન
અધમ અનિતિથી નહિ ડરશે, ટેવ કુટેવ ન ટળશે. ડુબ ભલે ખવરાવો ખરને, ઉકરડે મન વળશે. નફટની નીચ નજર એવી, મીથ્યા શ્રમ શઠને શીખ દેવી... સજ્જન.
Jain Education International
શ્રી સૌભાગ્યભાઈ અને સાયલા
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org