Vyakaran Mahabhashya Navahnik Satik Gujarati Anuwad

SR No.: 005538
Original Sutra Author: N/A
Author: Pradyumna R Vora
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 2004
Total Pages: 718
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 18 MB

Page 440

सिद्धमेतत्। कथम्। एङः सस्थानत्वादिकारोकारौ भविष्यतोऽर्ध एकारोऽर्ध ओकारो वा न भविष्यति। ननु चैङः सस्थानतरावधैंकाराधकारौ। न तौ स्तः। यदि हि तौ स्यातां तावेवायमुपदिशेत्। ननु च भोश्छन्दोगानां सात्यमुनिराणायनीया अर्धमेकारमधमोकारं चाधीयते। सुजाते ए अश्वसूनृते। अध्वर्यो ओ अद्रिभिः सुतम्। शुक्र ते ए अन्यद्यजतं ते ए अन्यदिति। पार्षदकृतिरेषा तत्रभवतां नैव लोके नान्यस्मिन्वेदेऽर्ध एकारोऽर्ध ओकारो वास्ति ॥ अकारनिवृत्यर्थेनापि नार्थः।
ऐचोश्चोत्तरभूयस्त्वात् ॥४॥ ऐचोश्चोत्तरभूयस्त्वादवर्णो न भविष्यति। भूयसी मात्रेवर्णोवर्णयोरल्पीयस्यवर्णस्य। भूयस एव ग्रहणानि भविष्यन्ति। तद्यथा। ब्राह्मणग्राम आनीयतामित्युच्यते तत्र चावरतः पञ्चकारुकी भवति ॥ એ સિદ્ધ થાય છે. કેવી રીતે? ક્ ના સમાન (ઉચ્ચારણ)સ્થાનવાળા ( અને ૩) હોવાથી તેમને સ્થાને ટૂ-કાર અને ૩-કાર થશે, પણ અર્થ -કાર કે અર્ધ મો-કાર નહીં થાય, પરંતુ અમે કહીએ છીએ કે હસ્વ ઉ અને હસ્વ મો એ બે તો હું ના તેનાથી પણ વધારે સમાન (વણ) છે.” તે બે છે જ નહીં, કારણ કે જો તે બે (વર્ણો) હેય તો આ (સૂત્રકાર) તે બેનો જ ઉપદેશ કરત. અરે પણ સામવેદનો અભ્યાસ કરનારાઓમાં સાત્યમુચિ અને રાણાયનીય બ શાખાવાળા સુનતે અશ્વસ્તૃત અધ્વર્યો મો મમઃ સુતમ્ શુ તે ૬ મનિન્ત તે ઇ કન્યા માં હસ્વ છે અને હસ્વ મો ઉચ્ચારે છે. એ તો તે મહાનુભાવોની પરિષદ પુરતું કાર્ય છે. વાસ્તવમાં લોક વ્યવહારમાં કે અન્ય કોઇ વેદમાં દવ -કાર કે હસ્વ મો-કાર છે જનહી. અ-કારની નિવૃત્તિ માટે પણ આ સૂત્ર) હોવું જરૂરી નથી.
હેન્દ્ર (વણ)માં ઉત્તર ભાગ વિશેષ પ્રમાણમાં છે તેથી II હેન્દ્ર છે અને શ્રી એ વણ) માં પાછળનો ભાગ પ્રમાણમાં વધારે છે તેથી તેમને સ્થાને) એ વર્ણ આદેશ નહીં થાય. છે અને શ્રી એ વર્ષોમાં અનુક્રમે) હું અને ૩નું પ્રમાણ વધારે છે, જયારે -વર્ણનું પ્રમાણ (એ બેની) સરખામણીમાં ઓછું છે અને જેનું પ્રમાણ વધારે હોય તેનું જ ગ્રહણ થાય છે. જેમ કે બ્રાહ્મણોના ગામને લઇ આવો’ એમ કહેવામાં આવે છે ? પણ ત્યાં છેવટે પાંચ કારીગર (નાં ઘર) તો હોય છે.
** અહીં જે સમાનસ્થાન કહ્યું છે તે પ્રાતિશાખ્ય અથવા અન્ય શિક્ષાને આધારે કહ્યું છે (જુઓ ફુરોચારતાઔૌ-- , , રઘુ અને મ્ એ તાલુ સ્થાનમાંથી ઉદ્દભવે છે, કવોપોગ્ગા મોષ્ઠ--૩, ૨, ગો, જૂ અને પુષ્માનીય ઓઝમાંથી ઉદ્દભવે છે.) અર્ધ -કાર, મો-કાર તો છે જ નહીં તેથી નહીં થાય. 89 g અને મો ના હસ્વ , સો આદેશ ન થવાનું કારણ તેઓ સમાનસ્થાનવાળા નથી એ છે. એમ સમજનાર દલીલ કરે છે કે ફુ થી વધુ સમાન સ્થાનવાળા છે તેથી તે જ થવા જોઇએ પરંતુ ભાષ્યકારે તે શંકાનો નિરાસ કરતાં સ્પષ્ટ કહ્યું છે કે હસ્વ - કાર અને હસ્વ મો - કાર છે જ નહીં , જો હોત તો પાણિનિએ તે ઉપદેશ્યા હોત. * શંકાકાર સાત્યમુગ્નિ અને રાણાયણીય શાખાનું દૃષ્ટાન્ત આપીને હસ્વ ઇ અને હસ્વ મો નું અસ્તિત્વ બતાવ્યું છે, પરંતુ તે પાર્ષદ્ર ની કૃતિ છે એટલે કે સામગાનને પરિણામે ઉદ્દભવેલ ઉચ્ચારણ છે. વેદ કે લોકમાં હસ્વ ઇ કે મો નું અસ્તિત્વ નથી. (વિશિષ્ટ શાસ્ત્રનો અભ્યાસ કરનારાનો સમુહ તે પરિષદ્ અથવા પર્ષદ્ અને તેમાં ઉદ્ભવેલ કૃતિ તે પાર્ષતિઃ એટલે કે અધ્યયન ક્રિયા વગેરે.)
વધારે માત્રા છે એટલે કે દોઢ દોઢ માત્રા હૃ-કાર કે૩-કારની અને બન્નેમાં અડધી માત્રા -કારની . 92 શંકાકાર કહે છે કે જે ગામમાં માત્ર બાહમણો જ રહેતા હોય અન્ય કોઇ ન હોય તે ગામ વિશે જબાહ્મણગ્રામ એ પદનો પ્રયોગ થઇ શકે. તે સિવાય નહીં. તેમ માત્ર રૃ-કાર કે ૩-કારની માત્રા હોય તો જ તેને તાલ કે ઓષ્ઠ સ્થાનના કહેવાય પરંતુ અહીં તો મેં-કાર પણ છે તેથી જે દૂકાન્ત આપ્યું છે તે વિષમ છે, સમાન નથી. તે શંકાનો નિરાસ કરતાં કહે છે કે બાહ્મણગ્રામમાં પણ ઓછામાં ઓછા પાંચ કારીગર (પીવાથી કુંભાર, લુહાર, સુથાર,હજામ અને ધોબી) તો હોય જ. તે વિનાનું ગામ ન હોય. વાસ્તવમાં તો પ્રાધાન્યન ચરા મર્યાન્તિા એ ન્યાયે જેમાં બ્રાહ્મણ વધારે રહેતા હોય તે ગ્રામ બાહ્મણગ્રામ, એ રીતે જેમાં તાલવ્યનું કે ઔદ્યનું પ્રાચર્ય હોય તે તાલવ્ય કે ઔદ્ય છે તેમ સમજી શકાશે.
३७५