Vyakaran Mahabhashya Navahnik Satik Gujarati Anuwad

SR No.: 005538
Original Sutra Author: N/A
Author: Pradyumna R Vora
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 2004
Total Pages: 718
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 18 MB

Page 439

ननु च ह्रस्वादेश इत्युच्यते तेन दीर्घा न भविष्यन्ति। विषयार्थमेतत्स्यात्। एचो हस्वप्रसङ्ग इग्भवतीति । दीर्घाप्रसङ्गस्तु निवर्तकत्वात् ॥२॥ दीर्घाणां त्विकामप्रसङ्गः। किं कारणम्। निवर्तकत्वात्। नानेनेको निर्वर्त्यन्ते। कि तर्हि । अनिको निवर्त्यन्ते। सिद्धा ह्यत्र ह्रस्वा इकश्चानिकश्च तत्रानेनानिको निवर्त्यन्ते ॥ सवर्णनिवृत्त्यर्थेन तावन्नार्थः। सिद्धमेङःसस्थानत्वात् ॥३॥
પરંતુ અમે કહ્યું ને કે હસ્વ આદેશ કરવાનો હોય ત્યારે મેં તેથી દીર્ઘ ( કે 5) નહીં થાય.એ તો “પ્રત્ નો હસ્વ કરવાનો હોય ત્યારે ? થાય છે” એમ માત્ર વિષય બતાવવા માટે હોઇ શકે.
પરંતુ દીર્ઘ થવાનો પ્રસંગ નહીં આવે કારણ કે (આ સૂત્ર) નિવર્તક છે [૨]
દીર્ઘ ૧ ( કે 5 ) થવાનો તો પ્રસંગ નહીં આવે. શા માટે? કારણ કે (આ સૂત્ર) નિવર્તક છે. એટલે કેઆ (સૂત્ર)દારા ફુજૂ ને ઉદ્ભાવ વામાં નથી આવતા. તો પછી શું કરવામાં આવે છે)? ફુ ન હોય તે (આદેશ) ને થતા અટકાવે છે, કારણ કે હસ્વ (આદેશો) તો
જૂ હોય તે અને હું ન હોય તે પ્રાપ્ત થાય જ છે તેમાં જે હું નથી તેની આ (સૂત્ર)થી નિવૃત્તિ કરવામાં આવે છે. સવર્ણની નિવૃત્તિ માટે તો (આ સૂત્ર હોવું) જરૂરી નથી. ક7
હું ના સમાન સ્થાનવાળા( અને ૩) હોવાથી સિદ્ધ થાય છે [૩]
84 પ્રસ્તુત સૂત્રમાં મારશે એ નિર્ધારણ સપ્તમી છે, એકવચન સૌત્ર છે તેથી બર્વચનના અર્થમાં લેતાં સૂત્રનો અર્થ આમ થશેઃ હસ્ત આદેશોમાં જે છે તે જ પ્રર્ ને સ્થાને થાય છે તેથી પ્રત્ નો આદેશ હવ ન્ જ થશે પરિણામે દીર્ઘ આદેશ થવાનો પ્રસંગ નહીં આવે એમ દલીલ છે. 85 અહી મા ને વિષય સપ્તમી લઈને કહે છે. હસ્વનો પ્રસંગ હોય ત્યાં જૂ નો જૂ થાય છે એમ અર્થ થશે. તેથી જયાં સ્વનું વિધાન કરવામાં આવ્યું હોય ત્યાં આ સૂત્ર ઉપસ્થિત થશે, પરંતુ તેર વૈદ્રત્ત એ પ્રકારના સંબોધનમાં ત્ર-કાર સિવાયના (અહીં ઈ-કાર) અંતે હોય કે ન હોય તેવા સ્વરનો મુરનૃતો ૦ પ્રમાણે જે પ્લત થાય છે ત્યાં આ સૂત્ર ઉપસ્થિત નહીં થાય. ઉદાત્ત વિધિમાં પણ નહીં થાય, જેમ કે સામન્વિત જ પ્રમાણે તે રૂ વદ્રત્ત માં આઘુદાત્ત થશે. વિષય સપ્તમી લેવાથી જયાં નો હસ્ત કરવાનો હોય ત્યાં ૬ સૂત્ર ઉપસ્થિત થશે. પછી ભિન્ન વાક્ય કરીને જૂના જે ફુજૂનું વિધાન કરવામાં આવ્યું છે તે અંતરતમ એવા દીર્ઘ જ થશે અને હસ્વનો બાધ થતાં એક વાર દીર્ધ કર્યા પછી ફરીથી આ જ સૂત્ર દ્વારા હસ્વ જૂ નહીં થાય, કારણ કે જયાં અપવાદ કાર્યશીલ હોય ત્યાં ઉત્સર્ગ પ્રવૃત્ત નથી થતો. 86 હસ્વવિધાયક સૂત્ર જેવાં કે હો નઈ છે અથવા સ્ત્રિયો અને પ્રસ્તુત ૬ ૦ સૂત્રની એકવાક્યતા કરીને નો હસ્વ આદેશ ૨૬ જ થાય છે અન્ય નહીં એમ વિધાન કરવામાં આવે છે અને એ રીતે જે ફુજૂ નથી નિદ્ છે તેની નિવૃત્તિ કરવામાં આવે છે. જો એકવાક્યતા કરવામાં આવે તો પછી ક્યૂ સિવાય અન્ય કોઇનો હસ્વ પ્રાપ્ત નહીં થાય એ શંકા અનુચિત છે કારણ કે પહેલાં હસ્વ શ્રવણને કારણે (હસ્ય તો મન્ નો જ હોય છે તેથી) સન્ ઉપસ્થિત થાય છે તેથી હસ્વ કરવામાં આવે છે અને તેમાં જૂ પણ આવી જાય છે તેથી જયારે હસ્વ કરવામાં આવે છે ત્યારે પૂર્વ રૂદ્ સૂત્ર ઉપસ્થિત થાય છે. 87 આગળ સૂત્રનાં બે પ્રયોજન કહ્યાંઃ સવર્ણ નિવૃત્તિ અને -કાર નિવૃત્તિ. તેમાંથી પ્રથમ પ્રયોજન જરૂરી નથી એમ અહીં દર્શાવે છે અને અંતે બેમાંથી એક પણ પ્રયોજન માટે સૂત્ર કરવાની જરૂર નથી એમ સિદ્ધ કરશે.
३७४