Vyakaran Mahabhashya Navahnik Satik Gujarati Anuwad

SR No.: 005538
Original Sutra Author: N/A
Author: Pradyumna R Vora
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 2004
Total Pages: 718
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 18 MB

Page 107

भविष्यतः न पुनस्तुल्यप्रयत्नौ स्थानभिन्नौ स्यातामीकार ऊकारो वेति। वक्ष्यति स्थानेऽन्तरतमः इत्यत्र स्थान इति वर्तमाने पुनः स्थाने -ग्रहणस्य प्रयोजन यत्रानेकविधमान्तर्य तत्र स्थानत एवान्तर्य बलीयो यथा स्यात् ॥ तत्रानुवृत्तिनिर्देशे सवर्णाग्रहणमनण्त्वात् ॥४॥ तत्रानुवृत्तिनिर्देशे सवर्णानां ग्रहणं न प्राप्नोति । अस्य च्चौ। यस्येति च। कि कारणम्। अनण्त्वात्।
જેમ અનુસ્વારને સ્થાને (અનુનાસિક) થમ્ (૬ ૬૬૪) થાય છે તેમ સંવૃત (H-કાર) ને સ્થાને (સંવૃત દીર્ધ અને પ્લત) થાય. સ્થાની સંવૃત હોવાથી (આદેશ) સંવૃત દીર્ધ અને પ્લત થાય, જેવી રીતે અનુસ્વાર (સ્થાની) હોવાથી (આદેશ) [ અનુનાસિક થાય છે તેમ. અર્થાત્ જેમ સચેંતા,સâત્સર, યહૂંટો , તો ... વગેરેમાં અનુસ્વારને સ્થાને અનુનાસિક ચમ્ (ન્ , ) મૂકવામાં આવે છે. તે જ રીતે સંવૃત મે-કારને સ્થાને મૂકવામાં આવતા દીર્ધ અને પ્લત આદેશ સંવૃત થશે. આ દૃષ્ટાન્ત બરોબર નથી, કારણ કે જે અસ્તિત્વમાં હોય તે બીજાને સ્થાને આવી શકે સ્વ સ્ તો અનુનાસિક પણ છે અને અનનુનાસિક પણ છે, જયારે દીર્ધ અને ડુત તો લોકમાં કે વેદમાં સંવૃત છે જ નહીં (પછી તે કેવી રીતે સંવૃતને સ્થાને આવી શકે? તો પછી તે બે કેવા છે? વિવૃત છે અને જે છે તે જ થાય.(અર્થાત્ વિવૃત જ છે, સંવૃત નથી માટે આદેશમાં વિવૃત જ થાય સંવૃત નહીં)આમ છતાં (સંવૃત મ-કારને સ્થાને) તુલ્યસ્થાનવાળા પણ ભિન્ન પ્રયત્નવાળા (દીર્ધ અને પ્લત મા ) થશે પરંતુ ભિન્ન સ્થાનવાળા પણ સમાન પ્રયત્નવાળા (દીર્ધ અને પ્લત) ર્ અથવા ન થાય એ કેવી રીતે? (કારણ કે) થાનેદન્ત તમઃા એ સૂત્રના ભાગમાં કહેવામાં આવશે કે અહીં સ્થાને એ શબ્દ અનુવૃત્તિથી પ્રાપ્ત થતો હોવા છતાં સૂત્રમાં ફરીથી ચાને શબ્દ મૂકયો છે તેનું કારણ એ છે કે તેથી જયાં અનેક પ્રકારનું સાદુશ્ય હોય ત્યાં સ્થાનને કારણે થતું સાદૃશ્ય સૌથી બળવાન થઇ શકે. તેમાં પણ જયાં અનુવૃત્તિ (અર્થાત અનુકરણ) દ્વારા નિર્દેશ કર્યો હોય ત્યાં સવર્ણનું ગ્રહણ નહીં થાય, કારણ કે તે મળુ નથી | ૪ || તેમાં જયારે વર્ણસમાપ્નાય કે પ્રત્યાહારમાં આવતા મેં-કાર સિવાયના -કાર વગેરેનો સૂત્રમાં નિર્દેશ કરવામાં આવ્યો હોય ત્યારે તે (H-કાર) [ ન હોવાથી તેના દ્વારા સવર્ણનું ગ્રહણ થતું નથી. મ0 ઔ થસ્થતિ જા જેવાં સૂત્રોમાં વર્ણસમાપ્નાય કે પ્રત્યાહારમાંના મૂ-કાર જેવા મૂ-કારનો નિર્દેશ છે છતાં તે દ્વારા સવર્ણનું ગ્રહણ થતું નથી. શા માટે? કારણ કે તે મ નથી.'
2મનુસ્વાર થય પરસવ પ્રમાણે અનુસ્વાર પછી મ્ પ્રત્યાહારનો વર્ણ આવે તો અનુસ્વારને સ્થાને જે પરસવર્ણ આદેશ થાય છે તે સ્થાની અનુસ્વાર જેવો અનુનાસિક થશે. જેમ કે સમ્ યન્તા - મોડનુસ્વાર (પ્રમાણે અનુસ્વાર થઇને વા પાન્તા પ્રમાણે અનુસ્વારને સ્થાને વિકલ્પ પરસવર્ણ અનુનાસિક થતાં) મૈંન્તા થશે. તે પ્રમાણે અન્ય દૃષ્ટાન્તોમાં પણ અનુસ્વારને કારણે
[ આદેશ અનુનાસિક થઇને લૈંવત્સર અને સ્વૈચ્છીમ્ વગેરે સંધિ થશે. 22 ભૂઓને લગતા સામ સિવાય બીજે , ૩ અને ત્રા સંવૃત હોય છે (સ્વતઃ સંવતા અન્યત્રાર્મવસાનામ્ I) એમ કેટલાક સામવેદના અભ્યાસીઓ માને છે. તે શાખા પ્રમાણે -કાર અને કારને સંવૃત ગણવામાં આવે તો સંવૃત -કાર અને તેમનો પ્રયત્ન સમાન થાય તેથી તે પણ મેં-કારના આદેશ તરીકે કેમ ન આવી શકે?’ એમ પૂર્વપક્ષીની દલીલ છે. અહી સ્વતઃ સંવતાઃ વગેરે પણ પાઠ નાગેશ નોધે છે. તદનુસાર ટૂ-કાર, કાર અને -કાર સંવૃત છે એમ અર્થ થશે. 23 અર્થાત એ વર્ણ મૂળના અનુકરણ રૂપ છે તેથી તેના જેવા છે, પરંતુ તે જ નથી. વર્ણસમાપ્નાયમાંના મૂ-કાર અને તેના અનુકરણ રૂપ મેં-કાર વચ્ચે સાવર્ય ન હોય અર્થાત્ અનુકરણ રૂ૫ -કાર પણ વિવૃત ન હોય તો તે દ્વારા દીર્ઘનું ગ્રહણ નહીં થાય. તેથી ગચ ા પ્રમાણે સાવ ઉપરથી (અન્ય મ નો ર્ થઇને) રાવસ્કીમતિ જેવું ષ્યિ રૂપ સિદ્ધ થઇ શકશે, પરંતુ માત્રા (એ મ- કારાન્ત) શબ્દના મા નો રું ન થવાથી માટીમતિ એ રૂપ સિદ્ધ નહીં થઇ શકે, કારણ કે સૂત્રમાંના અનુકરણરૂપ મેં-કાર દ્વારા માત્રા શબ્દના અન્ય વિવૃત મા-કારનું ગ્રહણ નથી થતું. તે જ રીતે ગતિ ના પ્રમાણે હૃક્ષ , ક્ષ ના મૂ-કારનો લોપ થઇને સાક્ષઃ , પાક્ષિક જેવાં રૂપો સિદ્ધ નહીં થાય.અનુવૃત્તિનિર્દેશ શબ્દમાં અનુવૃત્તિ એટલે અક્ષરસમાપ્નાયમાં આવતા (મ-કાર વગરના) જેવો
४२