________________
ભાવતીર્થ - રત્નત્રયી પ્રાણાંત ધર્મસંકટમાં પણ સુદર્શનશેઠની ગંભીરતા અને તેથી થયેલી શાસનપ્રભાવના :
સમ્યગ્દષ્ટિની ગંભીરતા તો આના કરતાં અનેકગણી વધારે હિતકારી હોય છે. સુદર્શનશેઠ અડધી રાતે રાજાની પટ્ટરાણીના મહેલમાંથી એકલા પકડાયા. વળી રાણી કહે છે કે આ સુદર્શન भा२। सहायाने ४२९४२१। आवेता, तो भा२। ५२ physically assault (शारीरि हुमतो) કરી દુર્વ્યવહાર કર્યો છે, મેં શીલરક્ષા માટે બૂમાબૂમ કરી સ્વબચાવ કર્યો છે, પુરાવા તરીકે રાણી નખોરિયા શરીર પર બતાવે છે, કોઈ પુરાવો બાકી નથી. સુદર્શન શેઠની વિરુદ્ધના બધા પુરાવા હાજર છે. રાજાના સૈનિકો શેઠને રાજસભામાં લઈ આવ્યા ત્યારે રાજા કહે છે કે આવું ત્રણ કાળમાં બને નહીં, આ તો પાણીમાંથી આગ પ્રગટવા જેવી વાત છે. મારી આખી પ્રજામાં १. जाया पभायसमए बहुं विलक्खत्तणं परिवहंती। तिक्खेहिं निययनक्खेहिं दारिउं देहमह लग्गा।।९८ ।। उक्कूइयं इमो जं नो पडिवन्नो पइव्वयाइ मए। सो जायपओसो मज्झ निग्गहं एवमायरइ।।९९।। अमयस्स विसस्स वि गुणमेत्थ ठाणं इमाओ रामाओ। रत्ताउ होति अमयं विसं पओसं पवनाओ।।१००।। उच्छलिए तुमुलरवे राया वि समागओ पलोएइ। देविं जा तदवत्थं विहिओ सो दुद्धरो रोसो।।१०१।। माणुनयाण जम्हा इत्थीण पराभवो सुदुव्विसहो। नो अन्नो कत्तो वि य निमित्तओ जं सहिज्जति।।१०२।। तो वज्झो आणत्तो सव्वत्थ वि भासिओ नयरमज्झे। रत्तंदणाणुलित्तो सीसोवरिधरियछित्तरओ।।१०३ ।। खरमारूढो परओ ताडियउदंडविरसडिंडिमओ। कज्जलकयमहपिंडो गललंबिसरावमालो य।।१०४।। उग्घोसियं न रायावि अन्नो वा कोववरज्झइ इमस्स। नियदुच्चरियं केवलमेयफलं ज्झत्ति संजायं।।१०५ ।। निसुओ मणोरमाए वुत्तंतो एस कन्नदुहदाई। परिभावियं महप्पा सुविणेवि न एरिसं कुणइ।।१०६ ।। जइ मज्झ अस्थि तस्स य सीलस्स निसेवियस्स फलमेत्थ। ता अक्खओ इमाओ वसणाओ लहुं स उत्तरउ।।१०७।। इय चिंतिय पवयणदेवयाए विहिओ थिरो तणुस्सग्गो। वज्झट्ठाणोवगओ पडिवन्नो पवयणसूरीए । ।१०८ ।। सो पुण नियकम्मफलं परिभावइ न उण कस्सई दोसो। जमलीयदोसदाणं भवंतरे इयफलं होइ।।१०९।। आरोविओ जया सो सूलाओ तक्खणेण सा जाया। सिंहासणं मणिखंडमंडियं फुरियतेयभरं।।११० ।। तत्तो असिप्पहारो खित्तो खंधम्मि सो वि संजाओ। अइबहलपरिमला मालईए माला गले तस्स।।१११।। जा पुण साहोलंबणहेऊ रज्जू गलम्मि से दिन्ना। सा थूलामलमुत्ताहलपरिकलिओ लहु हुओ हारो।।११२ ।। जं जं कुणंति ते वज्झभूमिपुरिसा नराहिवनिउत्ता। तस्साणुकूलभावं तं तं पडिवज्जए सव्वं ।।११३ ।। तो ते अदिट्ठपुव्वं अस्सुयपुव्वं च वइयरं सव्वं। भीया कहंति रन्नो देव! न जोग्गो इमाए इमो।।११४ ।। हीलाए धुवं पुरिसंतरं तु एसो अउव्वयं किंचि। रोसं गयम्मि एयम्मि सव्वपलओ फुडं होही।।११५ ।। णूणमसज्जण चरियाइ मज्झ देवीइ अलियगो एस। आरोविओ कलंको ता खमणिज्जोत्ति चिंतित्ता।।११६।। चउरंगबलसमेओ णागरगजणाणुगम्ममाणपहो। दहिवाहणो तयं तम्मि अप्पणा विणयपणयसिरो।।११७।। पत्तो नियम्मि जयकुंजरम्मि आरोविउं नयरमज्झे। जा आणिज्जइ एसा ता उच्छलिया जणसलाहा।।११८ ।। निम्महियखीरसायरफेणुज्जलसीलसालिचरियस्स। कत्तो एसो सुविणंतरेवि तुह लग्गइ कलंको? ।।११९ ।। अज्जवि सीलस्स फलं दीसइ एयारिसम्मि वसणम्मि। सव्वंगनिबुड्डावि हु जमुत्तरंती महासत्ता।।१२० ।। उज्जालियं नियकुलं कित्ती देसंतरेसु संठविया। उग्घाडिओ य सज्जणमग्गो एवं तए अज्ज।।१२१।। एमाइयाई सज्जणजणेण वयणाई वुच्चमाणाईं। निसुणंतो संपत्तो कुसुमेहिं विकिज्जमाणसिरो।।१२२।। रायभवणम्मि पत्तो विन्नत्तो नरवई जहा सामि! । मं अणुमन्नसु काउं सामन्नं जम्मणो अहयं ।।१२३ ।। दहिवाहणेण तह बंधवेहिं सयलेण नयरलोएण। पडिवज्जं तावि वयं लद्धावसरोपवन्नो सो।।१२४।।
(उपदेशपद महाग्रन्थ, श्लोक-५३०, टीका)
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org