________________
મદન-ધનદેવ થા
જાણ્યો. અને એ માર્ગે ચાલવા માંડ્યો, બપોર પડી, એક વૃક્ષનાં છાંયે પોતાની લાકડી નીચે મૂકી, સામાન ઉતાર્યો. આસન પાથરીને બેઠો. ભાતુ ખોલ્યું.
‘કોઈ અતિથિ મળી જાય તો તેમનો સત્કાર કરી પછી આહાર કરું. દાન વિના પુન્ય શી રીતે મળે? અને પુન્ય વિનાનો નર તો . પશુ તુલ્ય છે.’
આટલું વિચારતો હતો ત્યાં જ સામેના મંદિરમાંથી નીકળતો એક સંન્યાસી તેની નજરે ચડ્યો. અતિથિના દર્શને મદનને આનંદિત કરી દીધો.
કરી.
‘વાહ! જંગલમાં મંગલ થયું.’
બાવાજી નજીક આવતા મદને વિનંતી
‘બાવાજી! મને અતિથિ સત્કારનો લાભ આપશો?’
‘હા હા, કેમ નહીં? મારે કાલનો ઉપવાસ છે.’
અતિથિ સત્કાર સાથે પારણાનો પણ લાભ મળતા મદનનો આનંદ બેવડાયો.
બાવાજીને ભાવપૂર્વક ભોજન આપીને પોતે પણ જમવા તૈયાર થયો ત્યાં જ મદનને છીંક આવી, અપશુકન થયા જાણી મદને
Jain Education International
33
થોડીવાર પછી ભોજન લેવું પસંદ કર્યું.
આ બાજુ બાવાજીએ સામે ઝાડ નીચે બેસીને ભોજન કર્યું ત્યાં જ બાવાજીનાં શરીરમાં ચમત્કાર સજાર્યો. ધીમે-ધીમે બાવાજીનું શરીર માનવમાંથી પશુ જેવું થવા લાગ્યું. મદન તો જોઈ જ રહ્યો. થોડી જ વારમાં એ બાવામાંથી બોકડો બની ગયો. બોકડો તો બેં-બેં કરતો ચાલવા લાગ્યો. મદનના આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. ‘બોકડો ક્યાં જાય છે?’ એ જોવા મદન પાછળપાછળ ચાલ્યો.
બોકડો તો સંકાશનગર તરફ જઈ રહ્યો હતો, મદનના મનમાં અનેક જાતની ચિંતાઓ સવાર થઈ ગઈ. થોડીવારે બોકડો અને તેની પાછળ લપાતો છુપાતો મદન બન્ને ગામમાં આવી પહોંચ્યા, બોકડો તો ‘બેં-બેં, બે-બેં' કરતો સીધો ભાનુદત્ત શેઠના ઘર પાસે આવીને ઊભો.
આ બાજુ વિદ્યુત્સતા પણ તેની રાહ જોતી તૈયાર જ ઊભી હતી, જેવો બોકડો ઘર પાસે આવ્યો કે વિદ્યુત્સતાએ એને ઘરમાં લીધો અને એક જાડી લાકડી લઈ બોકડા પર તુટી પડી.
મેં તારી ભક્તિ કરવામાં શું બાકી રાખ્યું હતું? છતાં મને છોડીને પેલી
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org