________________
मयण-धणदेव कहा
119
॥॥४२॥
हियएण वाहरिऊण दिन्नो तस्स करंबओ। पन्जतं ति तस्सेव सरोवरस्स तीरे कयावस्सगो भोत्तुमारद्धो सो। मयणो य भोत्तुकामो कवलं करे कुणइ जाव, ताव केणइ च्छीयं । तओ संकिय-मणो पडिवालिङ खणमेक्कं जाव ताव सो तवस्सी करंबय-प्पभावेण जाओ तक्खणा ऊरणो। पहाविओ संकास-नयराभिमुहं । कहिं वचइ? त्ति विम्हिय-माणसो मयणो लग्गो तस्साणुमग्गेण । पत्ता दो वि नयरं । गया तयभंतरं। पविट्ठो विजुलाए भवणं ऊरणो। इयरो य किमेसो करेइ? ति पच्छन्नं पेच्छंतो ठिओ बाहिं। दिट्ठो य ऊरणो विजुलाए। तओ खडक्कियं ढक्किऊण पारद्धो पुव्वावलिय-वत्थ लउडेण हणिउं। तं च विरसमारसंतं सोऊण मिलिओ लोगो। तेणावि करूणावन्न मणेण वारिया विजुला। तीए वि सो सित्तो मंताभिमंतिय-जलेण, जाओ तवस्सी। तओ विम्हओफुल्ल-लोयणेण लोएण पुट्ठो सो-भयंवं ! किमेयं ? ति। सिट्ठो तेण निय वुत्तंतो। तओ लोगेण भणियं
सच्चमिणं संजायं पसिद्धमाहाणयं जए सयले। खायइ करंबयं जो सो सहइ विलंबयं पुरिसो
इमं च दट्टण सव्वमुव्विग्गमणो मयणो चिंतउं पवत्तो-अहो! एयाए विजुलाए इमिणा निय-चरिएणं निजियाओ चंडा-पयंडाओ, ता कुसलकामिणा माणवेण दूरेण वजणिज्जाओ महिलाओ महंत-अणत्थसत्थेक्कसरणीओ.
दिटुं पि चित्त-संताव-कारणं जाणमेरिसं चरियं । ताओ वि महइ मूढो महिलाओ ही महामोहो
||४३|| अवराह-पयं थेवं पि पावित्रं तह कहं पि कुप्पंति। जह अचंत-पियस्स वि पाण-पणासं पकुव्वंति
॥४४॥ अन्नं चवंति अन्नं कुणंति अन्नं वहंति हियएण। जाउ रमणीउ मइमं कह तासु करेन्ज विस्सासं?
॥४५॥ एवं विभावयंतो नयराओ निग्गओ परिब्भमंतो। पत्तो कमेण मयणो पवर-पुरीए हसंतीए
॥४६॥
For Personal & Private Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org