________________
मयण-धणदेव कहा
113
॥३।।
अन्नया पुव्वनिकाइयाऽसुहकम्मोदएण रयणमाला-देवीए समुप्पन्नो महाजरो, पणट्ठा छुहा, उवट्ठिया सरीरम्मि दाह-वेयणा, नाऽऽगच्छइ खणं पि निहा, विहाणं वयणकमलं । निजुंजिया तचिकिच्छाकए रण्णा बहवे विजा । कीरतेसु वि तेहिं विविहोवयारेसु असंजाय-पडीयारा विमुक्का जीवियव्वेण देवी। तओ अंसु-जलाविल-लोयणो मुक्क-कंठं हा देवि ! कमलदल-दीह-नयणे! हा चंद-चारु-वयणे! हा विडुम-मणोहराहरदले! हा कंकिल्लि-पल्लवारुण-कर-चलणतले! हा कुंद-सुंदर-दसणमाले! रयणमाले! कहिं पुणो दट्ठव्वा सि? तुमए विणा तिहुयणं पि सुन्नं व्व पडिहाइ ति पलवमाणो रोविउमाढत्तो खयर-राओ रयणचूड-मणिचूडेहिं समं।
तहकहवि खयरनाहो अकंतो गरुय-सोग-सेलेण। जह सुक्खदुक्ख-निसदिवस-खुहपिवासाउ न मुणेइ परिचत्त-रज्जकजो निरुद्ध-नीसेस-कायवावारो। जोगि व्व वट्टमाणो मंतीहिं इमं समुल्लविओ
||४|| देव! न जुत्तं तुम्हाणमेरिसं सोयकरणमविरामं । जेण विसीयइ सव्वं तुम्हाण विचित्तयाए जगं
॥५॥ उप्पत्ति-पलय-कलियं सव्वं खयरिंद ! तिजय-संभूयं । जं किं पि चराचरमत्थि वत्थु ता किमिह सोगेणं ?
इचाइ-पन्नविओ वि विओग-दुक्खभरक्कंतो कत्तो वि निव्वुइमपावंतो जाव चिदुइ तावाऽऽगओगयणलद्धि-संपन्नोविमलोहिनाण-नाय-सव्वभावोभव-दुह-दवग्गि-दाहपसमणो समणो मणिप्पभो नाम नयरुज्जाणे गओ वंदणत्थं तस्स खयरेसरो समं कुमारेहिं। परम-परिओसमुव्वहंतो पणमिऊण मुणिं निसन्नो उचियासणे। भणियं च मुणिणा
भो भो! चिट्ठह किं विसाय-वसगा वामोह-पज्जाउला ? किं नाविक्खह जीव-लोयमखिलं माइंदजालोवमं? । जम्हा को वि किमित्थ अत्थि भविही भूओ मुहं मचुणो, पत्तो पावइ पाविही व न हु जो मुत्तुण मुत्तिंगए?
॥६॥
||७||
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org