________________
શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીનાં વચનામૃત
૨૫૫
“મારગ સાચા મિલ ગયા?
મારગ સાચા મિલ ગયા, છૂટ ગયે સંદેહ; હતા સે તે જલ ગયા, ભિન્ન કિયા નિજ દેહ.
સમજ પિછે સબ સરલ હૈિ, બિન સમજ મુશકીલ;
મુશકીલી કયા કહુ ?
ખેજ પિંડ બ્રહ્માંડકા, પત્તા તે લગ જાય; ચેહિ બ્રહ્માંડિ બાસના, જબ જાવે તબ..............
આપ આપકું ભૂલ ગયા, ઈનસે કયા અંધેર! સમર સમર અબ હસત હૈ, નહીં ભૂલેંગે ફેર.
જહાં કલપના જલપના, તહાં માનું દુઃખ છાંઈ મિટે કલપના જલપના, તબ વસ્તુ તિન પાઈ.
કયા ઈચ્છિત ખેવત સબેં, હે ઈચ્છા દુઃખ મૂલ; જબ ઈચ્છાકા નાશ તબ, મિટે અનાદિ ભૂલ.
એસિ કહાંસે મતિ ભઈ, આપ આપ હૈ નાહીં આપનકું જબ ભૂલ ગયે, અવર કહાંસે લાઈ. આપ આપ એ શેધસેં, આપ આપ મિલ જાય આપ મિલન નય બાપ.....
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
