________________
ભાવ શ્રાવક
૫૦૭
त्तिकरा जियाण न चिरं भुत्तावि भोगा तओ ॥ ३० ॥ ता पडिबुज्झह बुज्झ-मा भोगपरब्यसं मणं काउं। दुत्तरंअणोरमवजल-निहिमि परिभमह दुक्खत्ता ॥ ३१ ॥ इय सोउ कुमरवयणं-ताउ पषुद्धाउ निवइधूयाओ । विसयविरत्तमणाओ-कयंजलीओ भणत्ति इमं ॥ ३२ ॥ सामिय अंबितह मेयं-जं तुमए जंपियं परं कहसु । को परिहरणोबायो-विसयाण कहेइ तो कुमरो ॥ ३३ ॥ . __ . सुहगुरुगिराइ अकलंक. चरणआसेचणं तओ ताओ । पभणंति सामि अम्हे-दिक्खाए लहु विसज्नेसु ॥ ३४ ॥ तुह परिणीसदेणं-वयं कयत्थाउ इत्थ जायाओ। संपइ पुण गिहवासे-न खणंपि ई लहेतु त्ति ॥ ३५ ॥ तुट्टो भणइ कुमारो-जुत्त मिणं तुम्ह वर विवेयाणं । किंतु समाहिजुयाओ-गुरुआगमणं पडिक्खेह ॥ ३६ ॥ समए घयमवि एवंकाहामो, ताउ' तं पवज्जंति । परियणमुहाउ एयं-हरिसीहनिवेण विभायं
જે મહિત થાય છે, તેથી હું માનું છું કે, રિષ્ટના માફક ભેગો ભોગવેલા છતાં પણ તૃપ્તિ કરતા નથી. ( ૩૦ ) માટે તમે પ્રતિબંધ પામીને સમજે, અને ભોગમાં પરવશ મન રાખીને આ દુસ્તર અને અપાર એવા સંસારસાગરમાં દુઃખી બનીને ભમે માં. [ ૩૧ ] આ રીતે કુમારનું વચન સાંભળીને તે રાજપુત્રીઓ પ્રતિબોધ પામીને વિષયથી વિરક્ત થઈ, અંજલિ જોડીને આ રીતે બેલી. (૩૨) હે સ્વામીન ! તમે જે કહ્યું તે ખરેખરું છે, પણ વિષયને છાંડવાને શો ઉપાય છે તે કહો; ત્યારે કુમાર કહેવા લાગ્યો. (૩૩)
ઉપાય એ છે કે, સુગુરૂની વાણિથી અકલંક ચારિત્ર પાળવું. ત્યારે તેઓ બેલી કે, હે સ્વામીન ! અમને દીક્ષા લેવા જલદી રજા આપે. [ ૩૪ ] અમે તમારી ઘરવાળી કહેવાઈ એટલાથી અમે અહીં કૃતાર્થ થએલી છીએ. બાકી હવે ઘરવાસમાં તે એક ક્ષણ પણ રહેતાં સુખ આવતું નથી. [ ૩૫ ] ત્યારે કુમાર ખુશી થઈને બોલ્યો કે, તમારા જેવી વિવેકવાળી સ્ત્રીઓને એમજ કરવું યુક્ત છે. છતાં હાલ સમાધિમાં રહી ગુરૂના આવવાની વાટ જુઓ. ( ૩૬ ) અવસરે અમે પણ એમજ કરશું. ત્યારે તે વાત તેમણે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
