________________
પ૦૬
श्री धर्भ रत्न
४२६४. ...
--
लक्खदवहुयवहिंधणसमाणा । धम्मदुमउम्मूलण-समीरलहरीसमा भोगा ॥ २६ ॥
किंच, जं भुत्त पणाइभवे-जीवेणा हारभूसणाइयं । एगत्थ पुंजियं तंअहरेइ धरुद्धरं धरणिं ॥ २७ ॥ पीयाइं जाई• सुमणो-रमाई पाणाई पाणिणा पुचि । विज्जति ताई नहु तत्तियाइं सलिलाई जलहीम् ॥२८॥ पुप्फाणि फलाणि तहा दलाणि भुत्ताणि पाणिणा पुचि । विज्जति न तिहुयण तरुगणेसु किर वट्टमाणेसु ॥ २९ ॥
अविय भुत्तूणं सुइसुंदरे सुरवहूसंदोहदेहाइए-भोए सायरपल्लमाण मणहे देवत्तणे जमरा । रज्जति त्थिकलेवरेसु असुईपुन्नेसु रिटोवमा-मन्ने ति
દુઃખરૂપ દવાગ્નિને વધારવા ઇંધન સમાન છે, અને ધર્મરૂપ ઝાડને ઉખેડવા માટે પવનના सपाटा समान छ. [ २५-२६]
વળી આ અનાદિ સંસારમાં જીવે આહાર તથા અલંકાર વગેરે જે વાપર્યા છે, તે એક ઠેકાણે એકઠાં કરવામાં આવે છે. પર્વત સહિત પૃથ્વીથી પણ વધી પડે. ( ૭ ) (Rળી આ પ્રાણિએ પૂર્વકાળમાં જે મનગમતાં પાન પીધાં છે, તે હમણાં વિદ્યમાન હોય તો, તેમના જેટલું બધા સમુદ્રમાં પાણી પણ નથી. [ ૨૮ ] વળી પ્રાણિએ પૂર્વે ફૂલ, ફળ તથા દળ, જે વાપર્યા છે, તેટલાં હાલમાં વર્તતા ત્રણે જગતમાં રહેલા ઝાડમાં પણ મળી શકે तम, नथा. ( २८ )
वणी,
દેવપણામાં શુચિ અને સુંદર એવા દેવાંગનાઓના શરીરાદિકના સાગરોપમ અને પલ્યોપમ લગી ઉત્તમ ભેગ ભોગવીને માણસે સ્ત્રીઓના અશુચિ પૂર્ણ કલેવર [ શરીર ]માં
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
