________________
४५४ .
શ્રી ધર્મ રત્ન પ્રકરણ :
तत्कथा चेयं. अत्थि पुरी विस्सरी-जा मुंदेरिमाणेष जलनिहिणा ! सययं आलिंगिज्जइ-तरंगवाहाहि दइयव्य ॥१॥ अपियंकरो अरीण-तत्थ नरिंदो पियंकरो नाम । तह बहुरिद्धिसपिद्धो-दत्तो संजत्तिओं वणिओ ॥ २ ॥ स. कयावि कंबुदिवे--पत्तो वहणेण पणियभरिएण। अज्जिणिय धणं बहु तत्थ-जाव चलिओ संपुरसमुहं ॥ ३ ॥ .
ता पडिकूलसमीरण--पणुल्लियं तस्स पवहणं भागं । फलहेण तरिय जलहि-कहमवि सो सगिह · मणुपत्तो ॥ ४ ॥ जलहिमि गयं जलहिंगिचेवं किर लब्भइ त्ति चिंतेउँ । घरसारं सव्वं खिविय-पवहणे सो पुणो चलिओ ॥ ५ ॥ भग्ग मभग्गवसेणं-नियत्तमाणस्स तस्स पुण वहणं । देहसहाओ स 'गिहे-पत्तो दत्तो दुहर्कतों ॥ ६ ॥ सो तहवि पुरिसयार-न मुयइ ईहइ पुणो जलहिगमणं । किंतु न अप्पइ से .कोवि--
. •त्तनी या आ . . વિશ્વપુરી નામે નગરી હતી, તે એવી સુંદર હતી કે, તેને દયિતાની માફક તરંગ રૂપી બાહુઓથી દરિયો હમેશાં આલિંગન કરતો હતે. (૧) ત્યાં દુશ્મનનું અપ્રિય કરનાર પ્રિયંકર નામે રાજા હતો; તથા ત્યાં બહુ રિદ્ધિવાળે દત્ત નામે સાંયાત્રિક (વહાણવટી) વાણિઓ હતો. (૨) તે એક વેળા વહાણમાં માલ ભરીને કંબુદ્વીપમાં આવ્યું, ત્યાં ઘણું ધન કમાવીને જેવો તે પોતાના નગર તરફ ચાલ્યો. તેવામાં પ્રતિકૂળ પવનના સપાટાથી તેનું વહાણ ભાંગ્યું, ત્યારે તે પાટિયાવડે દરિયે તરીને જેમ તેમ કરી પિતાને ઘેર આવ્યો. ('3-४ ) रियामा युं हरियामाथी पाछु भणे, मेम यितीने ते ५0 घरमा
तु, ते पहाभा नामाने २वाने थ्यो. ( ५ ) ५ ते पाछ कन्यो त्यारे, Het- . • यना १ तेनु पहा Misयु; त्यारे ! यो त ने बरे 24व्ये. ( 3 ) તેમ છતાં તે પુરુષાકારને નહિ છોડતાં ફરીને દારવાની મુdફ : કરવા ઇચ્છો લાગે – પણ તે અતિ નબળા પડી ગએલ હોવાથી તેને કોઈએ મૂડી ધીરી નહિ. [ 0 ]
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
