________________
ભાવ શ્રાવક.
संज्झायज्झाणरया - जिंदिया जियपरीसहकसाया । ते आहूयावि इह - इंति नं इंति व न जाणामि ॥ १९ ॥ भणियं निवेण वरमंति-झत्ति वाहरसु ते महामुणिणो । तत्तो अखुदबुद्धी - खुड्डमुणी तेण आहूओ ॥ २० ॥ नमिउं भणियं रन्ना - खुड्डय किं मुणसि काउं तं कव्वं । गुरुषायपसाएणं मुणेमि इय भणइ साहूवि ॥ २१ ॥ तो कुरुचंदमरिंदो -तयं समस्सापयं पर्यपेई । सिंगारस्सविरष्ट्रिया - मुणिणाविहु पूरिया एवं ॥ २२ ॥ खंतस्स दंतस्स जिइंदियस्स - अज्झप्पजोगे गयमाणसस्स । किं मज्झ एएण विचितएणं - सकुंडलंणं वा वयणं नवत्ति ॥ २३ ॥
भणइ निवो खुड्ड तए - सिंगारेणं न पूरिया किमियं । स भइ जिइंदियाणं - जइण वुत्तुं न सो जुत्तो ॥ २४ ॥ सिरिअंगारो सिंगारउत्ति जंपति तंपि जइ जइणो । ता नूण चंदबिंवा-अग्गिबुट्टी समुपपन्ना ॥ २५ ॥ किंच.
उल्लो सुक्को य दो छूढा - गोलया मदियागया । दोत्रि आवडिया
૩૯૫
અને પરીષહ તથા કષાયના જીતનાર હોઇ, સ્વાધ્યાય ધ્યાનમાં તત્પર રહે છે, માટે તેમને મેલ:વતાં પણ હાં આવે કે નહિ, તે હું જાણુતા નથી. ( ૧૯ ) રાન્ન ખેલ્યા કે, હું મત્રિવર ! તે મહા મુનિને જલદી ખેાલાવ. ત્યારે મંત્રિએ એક અશુદ્ધ બુદ્ધિવાળા ક્ષુલ્લક ર્માનને ત્યાં મલાવ્યેા. [ ૨૦ ] તેને નમીને રાજાએ કહ્યુ કે, હે ક્ષુલ્લક ! તું શુ' કાવ્ય કરી જાણે છે? તે ખેલ્યા કે, હા, ગુરૂનાં પગલાંના પસાયથી જાણું છું. ( ૨૧ ) ત્યારે કુચંદ રાજાએ તેને તે સમસ્યા પદ આપ્યું, ત્યારે તે મુનિએ શ્રૃંગાર રસ ટાળીને તે સમસ્યા या रीते पूंरी. ( २२ ) क्षांत, हांत, नितेंद्रिय, अने अध्यात्म योगभां भन रामनार भुनने
એવું ચિંતવવાની જરૂરજ શી છે ? કે કુંડળવાળું વદન છે કે નહિ ? [ ૨૩ ] રાજા ખેલ્યેા કે, હે ક્ષુલ્લક ! તે... આ શ્રૃંગારથી કેમ ન જિતેત્રિય યુતિને તે ખાલવા યોગ્યજ નથી. [ ૨૪ ] શ્રીને પણ જો યતિઓ વર્ણવે, તે ખરેખર ચદ્રના બિંબથી વળી જીવા, લીલા અને સુકેા એવા માટીના એ ગાળા
અગ્નિની વૃષ્ટિ થઇ હોય, તે ભીંતે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
પૂરી ? ક્ષુલ્લક ખેલ્યો કે;
અગાર તે શ્રૃંગાર છે, તેને
ગણાય. [૨૫] પછાડીયે, તા જે
www.jainelibrary.org
