________________
ભાવ શ્રાવક.
तयं पुण लभइ सुविसुद्धचरणेण ॥ ७ ॥ पाएण तयं सुद्धं-गिहवासठियस्स नेव संभवइ । तो तव चइत्तु . जुत्तं-घितुं अइनिम्मलं. चरणं. ॥ ८॥ इइ सोउ सिवो पुच्छइ–भयवं किं पुन्वभवभवो नेहो । जं पिच्छंतस्स तुम--वठ्ठइ अहियाहिओ हरिसो ॥९॥
तो ओहिणा मुणे-भणइ मुणिंदो पुरा सुगाममि । भरहमि रखडस्स-नंदणा. रेवईपभवा ॥ १० ॥ भवदत्ताभिहभवदेव-नामया भाउगो दुवे आसि । काउण वयं सुइरं–पत्ता सोहम्मकप्पंमि ॥ ११ ॥
भवदत्तजिओ अहयं--भवदेवजिओ तुमेस संजाओ । तो पुरभवसिणेहा• महविसए एस. तुह हरिसो ॥ १२ ॥ तो गिहवासविरत्तो--सिंवो पयंपइ • જીળઃ C પાસે I gછે અHપs--asi સંપવનહં . રૂ
क्ष्य भणिय नमिय गुरुणो--सो गंतुं गिहमि पुच्छए पिउणो । निविडपडिबंधबंधुर-हियया ते विति हे वच्छ ॥ १४ ॥
પ્રવૃત્તિઓ સુખના અર્થે પ્રાણિઓ કરે છે, અને સુખ તે મોક્ષમાંજ છે અને તે મેક્ષ પવિત્ર ચારિત્રથી જ મળી શકે છે. [૭] હવે તે શુદ્ધ ચારિત્ર પ્રાયે કરીને ઘરવાસમાં વસનારને સંભવેજ નહિ; માટે તારે ઘરવાસ છોડીને અતિ નિર્મળ ચારિત્ર લેવું જોઈએ. [૮] એમ સાંભળીને શિવકુમારે પૂછવા લાગ્યું કે, હે ભગવન્! આપણા વચ્ચે શું પૂર્વના ભવને સ્નેહ હશે ? જે માટે તમને જોતાં થકાં મને અધિક અધિક હર્ષ વધે છે. (૯) ત્યારે અવધિજ્ઞાનથી જાણીને તે મુનીંદ્ર બોલ્યો કે, પૂર્વે ભરતક્ષેત્રના સુગ્રામમાં એક રાઠોડની રેવતી નામની સ્ત્રીના કૂખે જન્મેલા ભવદત્ત અને ભવદેવ નામના બે ભાઈઓ હતા, તેઓ લાંબે વખત વ્રત પાળીને સાધર્મ કેવલોકમાં ઉપન્યા. [ ૧૦-૧૧ ] તેમાંના ભવદત્તને જીવ હું છું, અને ભવદેજો જીવ આ તું થયું છે; તેથી પૂર્વ ભવના સ્નેહથી. મારા વિષે આ તારો હર્ષ વધે છે. ( ૧૨ ) ત્યારે ગ્રહવાસથી વિરક્ત થઈ શિવકુમાર બોલ્યો કે, હે મુનીંદ્ર ! માબાપને પૂછીને તમારી પાસે હું દિક્ષા લઈશ. ( ૧૩ ) એમ કહી. ગુરૂને નમી તે ઘરે જઈ માબાપને પૂછવા લાગ્યો, ત્યારે તેઓ તેના ઉપર ગાઢ પ્રતિબંધથી બંધાયેલા મનવાળા હોવાથી આ રીતે કહેવા લાગ્યા. [ ૧૪ ]
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
