________________
३२०
શ્રી ધર્મ રત્ન પ્રકરણ
मि ॥ ३९ ॥ दहण पवररुवं-सीलवई विजयवम्पनरवइणा । कुमरस्स प्रति दिना-पारदो तेण वीवाहो ॥ ४० ॥ पत्ते तमि वसंत-संतेवि करेइजो अणुवसते । तो उज्जाणंमि . गओ-सपरियणो कालिउँ राया ॥ ४१ ॥ तत्थय मज्जणकीला-पमत्तचित्तस्स भूमिनाहस्स । विज्जाहरेक हरिया-सीलवई कुमररूपेण ॥ ४२ ॥ - अलिब अमुर्णतीए-खयर पइ पियं इमं तीए । मा कुणसु सुहव हासं-लज्जामि सहीण लहु मुंच ॥ ४३ ॥ सह परियणेण सहियाजणेण सभएण तयणु पुकरियं । उप्पिच्छ देव गयणे-निज्जइ केणावि सीलवई ॥४४॥ सहसति इयं सोउ-राया गुरुरोसअरुणनयण-1 जुओ। कस्कलियखग्गदंडो-इओतओ धावए कुद्धो॥ ४५ ॥ अइउउभडभडवाया-मुहडाविहु गहियपहरणसमूहा । पहणता महिवीढं--समुहि
या जुझसज्जमणा ॥४६॥ अह सो सुरोविनिवो-किं कुणउ महीच. रो, नहयरेण । अहवा गरुयावि लहति-परिभवं नूण धूयाहिं ॥ ४७ ॥
જાએ કુમારનું ઉત્તમ રૂપ જોઈ, શાળવતી તેને આપી, અને તેને વિવાહ કરવો શરૂ ક. [ ] તેનામાં શાંત જોને પણ અનુશાંત [ વિકારવાળા ] કરનાર વસંત *तु सावता on uttit पनि साथे धानमा गयो. [४] त्या राज स्नान
॥ सा सामे, मेसामा US विद्याधरे उभारना वषे शावती २९५ ४२१. (४२ ) ત્યારે તે કપટને નહિ જાણતી શીળવતીએ તેને કહ્યું કે, હે સુભગ ! હાસ્ય મ કર, હું બીએથી શરમાઉં છું; માટે મને જલદી છોડી દે. (૪) તેવામાં પરિજન સાથે િિ સખીઓએ પિકાર કર્યો કે, હે દેવ! જુઓ જુઓ, શીળવતીને કેઈક આકાશમાં લઇ જાય છે (૪૪) આ સાંભળીને રાજા ભારે રોષથી લાલ આંખે કરી હાથમાં તરવાર લાઇ ગુસ્સે થઈ ઝટકા આમ તેમ દોડવા લાગે. [૪૫] તેમજ ભારે લડવાવાળા સુર પણ હથિયાર લઇ જમીનને અકળાતા થકા લડવા માટે તૈયાર થઈ ઉઠયા. (૪૬) છતાં તે શી રાજા ભૂચર હશે, એટલે ખેચરને શું કરી શકે અથવા ખરી વાત છે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
