________________
પ્રવચન કુશળતા
૨૭૩
नुन्नं तेर्सि इंतजंताण । कइयावि विवाहमहे-गोवेहि निमंतिओ. सि& | ક . आउल भावेण सयं-तत्थ न सिही गओ परं तेसिं । बहुवेस वारलंकार-सारचीराइं अप्पेइ ॥ ५ ॥ पत्ता गुरुसोहा तेहि-एहिं हिवेहि सिद्विणो दुन्नि । कंबलसंबलभिहणा-गोणजुवाणा समुवणीया ॥ ६ ॥ सो जंपइ मह नियमो-चउप्पयाणं तओ बलावि इमे । ते गोणे सिटिगिहे-बंधितुं गया सठाणमि ॥ ७ ॥ चिंतइ सिट्ठी एएजइ वाहिमु चिय अहं तओ लोओ । वाहिस्सए जहित्य-सुहेण इत्थेव चिट्ठितु ॥ ८ ॥ सययं पोसइ फासुय-चारी खाणेण गलियपाणेण । अमिचउद्दसीसुं-उववासं कुणइ जिणदासो ॥ ९ ॥
वाएइ पुत्थयं तह-अप्पुव्व महिज्जए पइदिणंपि । तं सोउं ते सनी-उवसंता भद्दया जाया ॥ १० ॥ जदिवसं जिणदासो-विगयीपवासो'
હવે ગોવાળેની સાથે આવતાં જતાં તેમને પ્રીતિ બંધાઈ, ત્યારે કોઈક વિવાહ પ્રસંગે ગોવાળાએ તે શેઠને નેતરૂં મોકલાવ્યું. [૪] ત્યારે શેઠ કામકાજની તાણ હેવાથી પિતે ત્યાં જો કે નહિ ગયે, તે પણ તેણે તેમને ઘણું દરવેશ–દાગીના તથા સારાં કપડાં મેકલાવ્યાં. (૫).
તેથી તે ગોવાળોની ઘણી શોભા વધી, તેથી તેઓ રાજી થઈને શેઠને કબલ અને સંબલ નામે બે યુવાન વાછરડા આપવા લાગ્યા. (૬) શેઠ બોલ્યા કે, મારે ચતુષ્પદનો નિયમ છે, તે છતાં તેઓ જેરથી શેઠના ઘરે તે બાંધીને ચાલ્યા ગયા. (૭) હવે શેઠ વિચારવા લાગ્યું કે, જે હું એમને જોડીશ, તે પછી બીજા લેક એમને મરજી મારક જોડશે, માટે ભલે તેઓ બહાં ઉભા રહે. [૮] હવે શેઠ તેમને પ્રાણુક ખાણ, ચારા અને ગળેલાં પાણીથી પિતે ઉછેરવા લાગ્યો, તે શેઠ આઠમ અને દશના દિને ઉપવાસ કરતો હતો. [ ૯ ] વળી તે પુસ્તક વાંચતો, તથા દરરોજ નવું અધ્યયન પણ કરો, તે સાંભળીને તે સંડાવાળા [ સમજદાર ] ભલા બળદો ઉપશાંત થયા. (૧૦) તેથી જે
૩૫
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
