________________
नुव्यवहा२.
२४३
-
-
-
कुलिसा हउ व्व नरनाहो । तं वुत्ततं सर्व-सुबुद्धिसचिवस्स साहेइ ॥ ४३ ॥ सो पडिभणेइ जइ देव-एव मेयं तओं गुरु अयसों । ववहारियाणं गणं--ज मिमा दीवेसु तुह नयरी ।। ४४ ॥ सहसा निवोवि जंपइ-जा पयंड हवइ नहु इमलोए। ता पच्छन्नं एवं वावायमु मंति तं झत्ति ॥ ४५ ॥ आम ति मंतिणु से-रहंमि पुट्ठा निवेण नियधूया। किं अकुलीणवियारो-सच्चविओ कोकि ते पदणाः ॥ ४६ ॥
सा भणइ अविकलंको-ससिणो किर अत्थिः नउण. मह पइयो । केवलगुणमयमुत्ती-पडुच परगुज्झरक्खा ॥ ४७ ॥ नियपश्चइयनरेहिइत्तो पिच्छणयपिच्छमिसेण । सचिवेण लहु मुमित्तो-संझासमयमि वाहरिओ ॥ ४८ ॥ पुत्रभरपेरिएण-तणवि नियवेस मप्पिङ तइया । पट्ठ- - विओ वसुमित्तो-सुबुद्धिपुरिसोहि सो निहओ ॥ ४९ ॥ तं नाउ निवो कह मह-दुहिया होहि ति जाव जूरेइ । सा ताव तत्थ आगंतु-पुच्छए "किं इमं नाय ॥ ५० ॥ तुह. वेहव्वकरो ई-वच्छे पावु ति जपिए रमा।
દ્વીપના વચ્ચે આવેલી અને વેપારીઓનું મથક છે. (૪૪) ત્યારે રાજા ઉતાવળે થઇ બેલ્યો- જ્યાં સુધી એ વાત બહાર ફેલાઈ નથી, ત્યાં સુધીમાં એને જલદી છાનોમાને મારી નાખે. [ ૪૫ ] મંત્રિએ તે બાબત હા કહીં. બાદ રાજાએ પોતાની પુત્રીને એકાંતમાં પૂછ્યું કે, તારા પતિએ કંઇ અકુલનપણાને વિચાર સાચો પાડે છે? (૪૬) તે બેલી કે, ચંદ્રમામાં કલંક છે ખરું પણ મારા પતિને તે નથી. તે તે પરાયું ગુહ્ય સાચવવામાં કેવળ ગુણમય મૂર્તિ છે. (૪૭) એવામાં સુબુદ્ધિ મંત્રિએ પિતાના વિશ્વાસુ માણસો मा२५ नाट नेपामा भिषे सुभित्रने सारे पोताने.त्या मोहाच्यो. (४०) ५२ पुश्यना. જેરની પ્રેરણાથી સુમિત્રે પિતાને દરેસા વસુમિત્રને પહેરાવીને ત્યાં તે વખતે મોકલાવ્યો, તેને સુબુદ્ધિના માણસોએ મારી નાખ્યું. [૪૮] તે જાણીને રાજા સૂરવા લાગ્યું કે, મારી. पुत्रीन: शुयरी ? दाम ते. त्यां आती ५७.६ , पिता.भा २ बात..
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
