________________
शी.
.
१०३
रायचिंधे-दिक्खामहिमा करण हेउं ॥ २२ ॥ तुठो भणेइ कण्हो-धन्नोसो जस्स निच्छओ धम्मे । तो चिठ निव्वुया तं दिक्खामहिमं अहं काहं ॥ २३ ॥ गंतूणय तग्गेहं-- तीसे पुत्तं सयं भणइ कण्हो । भुंजमु वच्छ सुहाई-भिक्खायरिया महादुक्खा ॥ २४ ॥ सो पडिभणेइ सामिय-भयाभिभूयाण केरिस सुक्खं । ता सव्वभयपणासी-धम्मु चि'य जुज्जए काउं ॥ २५ ॥
सजा. .. __मह बाहुच्छायाए-वच्छ वसंतस्स, ते भयं नत्थि । अह अत्थि : ता निवेयसु-जेण निवारेमि तं तुरियं ॥ २६ ॥ थावच्यासुतः
। ___जइ एवं ता इंत-जरं च मच्चुं च मे निवारहि । जेण सुनि .ज्यहियओ-भोगसुहं सामि माणेमि ॥ २७ ॥ भणइ नरिंदो सुंदर
જઈ, પુત્રનું સઘળું વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યું, અને દક્ષા મહોત્સવ કરવા માટે રાજ્ય ચિન્હ
માગ્યાં. ( ર ) ત્યારે શ્રીકૃષ્ણ સંતોષ પામીને કહેવા લાગ્યા કે, જેને ધર્મના માટે આ • निश्चय छ तेने धन्य छ, भाउ [ सार्थबाही ! ] तु निश्चित २४- पोतेर हा - મહોત્સવ કરીશ. [ ૨૩ ] પછી શ્રીકૃષ્ણ તેના ઘેર જઈને તે થાવસ્યા કુમારને કહેવા લાગે ४, हे वत्स ! तु सुभ नागप-म भिक्षा मागवी मे मा ५ मरेकी छ. ( २४ )
ત્યારે થાવસ્યા કુમાર બોલ્યો, હે સ્વામિ ! ભયથી જે અભિભૂત હેય, તેને સુખ કયાંથી હોય? માટે સર્વ ભયને નસાડનાર ધર્મજ કરવો જોઈએ. (૨૫)
શ્રી કૃષ્ણ બે -મારી બાહુની છાયામાં વસતા થકાં, હે વત્સ! તને ભય छ। नहि, अने न्ने होय तो डी है, या हु तेने 32 निवारी आयु. ( २६) ત્યારે થાવા કુમાર બોલ્યો કે, જે એમ છે કે, મારા તરફ આવતા જરા અને મૃત્યુને નિવારે, કે જેથી હું નિશ્ચિત મનથી, હે સ્વામિ. ભોગસુખ માણું. [ ૨૭] ત્યારે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
