________________
જ્ઞાનપંચમી
મોં તોડે છે.
શેઠના જાણવામાં આ વાત આવી ત્યારે ભારે દુઃખી થયો. એણે સુંદર શેઠાણીને કહ્યું: “અરે, શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે જે બાપ દીકરાને ભણાવતો નથી, એ એનો દુશ્મન છે; ને જે માતા દીકરાને ભણાવતી નથી, એ એની વેરી છે. અભણ દીકરા જ્યાં જશે ત્યાં હંસની સભામાં કાગડાની દશા પામશે. વ્યાપાર એમને નહીં આવડે. પાંચમાં એ નહીં પુછાય. શાખઆબરૂ જામશે નહીં. સારાસારનો વિવેક એમને નહીં આવડે. જેમ આવશે તેમ ભરડશે. ક્લેશ એમને પ્યારા લાગશે. કજિયા એમને વહાલા લાગશે. પારકા ઓટલા તોડશે. પારકા દોષ જોશે. પારકાની પંચાત કરશે. આપણું કુળ બોળશે.”
શેઠાણી કહે, બળ્યો તમારો વેપાર ને બળી તમારી આબરૂ ! મારા દીકરાને કોઈ શું કહેશે ? .
શેઠ બિચારો સમસમીને બેસી રહ્યો છે. બૈરીની બુદ્ધિ પાનીએ, જે કહ્યું છે તે કંઈ બધી ગુણવાન સ્ત્રીઓ માટે નહીં, પણ આવી કોક કભારજાને માટે !
છોકરા મોટા થયા. જુવાન થયા. પૂરેપૂરા ઊંચા, લાંબા ને પહોળા થયા. તાડના ત્રીજા ભાગ જેવા થયા; કકળતા કાગડા જેવા થયા. અદીઠ કલ્યાણ થયા. ઉકરડે ફૂંકતા ભંડ જેવા થયા. લાતાલાતી કરતા ગધેડા જેવા થયા. ગામના તેવાતેવડા છોકરાનાં વેવિશાળ થયાં, લગ્ન લેવાયાં. ઢોલનગારાં
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
