________________
મહામંત્રી ઉદયન *અને*
* લાછી નામની એક શ્રાવિકા દર્શન કરવા આવી હતી. એ વિધવા હતી. એને બાળક નહોતું. એણે આ જુવાનને જોયો, એના ભાવને પિછાણ્યો. અરે, આ તો મારો સમાન ધર્મી જૈન ! દુઃખિયારો પરદેશી લાગે છે. અરે, એક પણ સહધર્માનું દુઃખ ન ફેડું તો ધર્મ મળ્યો તોય શું ને ન મળ્યો તોય શું?
લાછી શ્રાવિકાએ દર્શન કરીને બહાર ઓટલા પર બેઠેલા ઉદયનને પૂછ્યું: ‘પરદેશી લાગો છો !'
જી હા, મારવાડનો શ્રીમાળ છું, જૈન છું.” ઉદાની વાતની છટા ઔર હતી.
‘તમારું નામ ?” ‘ઉદયન.” ‘અહીં શા માટે આવ્યા છો?’ ભાગ્ય અજમાવવા ને ધન પેદા કરવા. ‘કોના અતિથિ છો?”
કોઈ નો નહિ. અહીંનો સાવ અજાણ્યો છું; ધર્મબંધુને હિસાબે ગણો તો આપનો અતિથિ છું”
લાછી આ જવાબથી ખુશ થઈ, ને ઉદયનને પોતાનો મહેમાન બનાવ્યો. રહેવા માટે પોતાનો મેડો કાઢી આપ્યો. વેપાર કરવા થોડી મૂડી પણ આપી. વેલાને વાડ જોઈતી હતી
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org