________________
ચંદન મલયાગિરિ
તેના માણસો દોડ્યા ને કઠિયારણની પાસે આવી કહ્યું : અરે બાઈ ! તારે લાકડાંના પૈસા ઉપજાવવા હોય તો આગળ જા. મોટા શેઠ બેઠા છે ત્યાં સારું મૂલ્ય ઊપજશે.”
મલયાગિરિ આ સાંભળી પોતાનો ભારો ભાથે મૂકી સોદાગરના તંબુ તરફ આવી. છેટેથી તેને આવતી જોઈને જ સોદાગર મોહી પડ્યો. અહીં શું રૂપ છે ને ! એની ચાલ ! એનો અંગમરોડ! ખરેખર આ સ્ત્રીને હું મારી પાસે જ રાખીશ. આમ વિચાર કરી તેણે નોકરોને ચાલ્યા જવાનું કહ્યું. નોકરો ચાલ્યા ગયા.
મલયાગિરિ એકલા બેઠેલા સોદાગરના તંબૂ આગળ આવી. મધુર અવાજે બોલીઃ શેઠ ! લાકડાં લેશો ? સોદાગર કહે, બાઈ ! ભારો ઉતારી જરા વિસામો લો. આવા નાજુક શરીરે આટલો મોટો ભારો ઉપાડતાં ખૂબ થાક લાગ્યો હશે.
મલયાગિરિએ ભારો ઉતાર્યો ને જરા વિસામો લેવા બેઠી. એટલે સોદાગરે કહ્યું: અરે બાઈ, તમારો પોશાક ખૂબ સાદો છે, પણ તમે કોઈ ઊંચ કુળનાં જણાવ છો. તમને આવો ધંધો શોભે ?
મલયાગિરી કહે, શેઠ ! ઊંચું કુળ ને નીચું કુળ ! સારાં કામ કરે તે ઊંચો ને હીણાં કામ કરે તે નીચો. કુળના ઊંચાનીચાપણાથી શું હીણપત છે ?
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
