________________
પ્રકરણ ૭ મું માટે તથા શાસનના ઉદ્યોત માટે દિનરાત પ્રયત્નશીલ રહેવું જોઈએ. યથાશક્તિ તે થોડું ઘણું થશે પણ ખંડીયા રાજે ધર્મદ્રઢતાને લાભ લઈ માથું ઉંચકશે એ દષ્ટિએ તીર્થમાળ માટે જેને લાભ લેવું હોય તેને લેવાની ઉદારતા દર્શાવી.
આ વખતે મહુવાના હંસ મંત્રીના પુત્ર જગડુશા પણ આવેલા. જગડુશાના પિતાને પરિગ્રહ પરિમાણવ્રત હતું. લક્ષમી વધવાજ લાગી. એ અઢળક સમૃદ્ધિને તીર્થ સેવા માટે ઉપયોગ કરવા પ્રતિજ્ઞા કરી. પણ મંત્રી તે પુત્રને પ્રતિજ્ઞાની પૂર્તિ કરવાની આજ્ઞા કરી સ્વર્ગે સિધાવ્યા. આચાર્યશ્રીએ જગડુને તેની યાદ આપી અને તીર્થમાળા પહેરી તીર્થસેવાને લાભ લેવા ઉપદેશ આપે.
જગડુના આનંદને પાર ન હતો. મહારાજા કુમારપાળની સમક્ષ પિતાને તીર્થમાળને લાભ મળે એ અનુપમ ગણાય. તે ગુરૂની આજ્ઞા સાંભળતાં બધાના આશ્ચર્ય વચ્ચે આનંદ ઉર્મિથી દડે અને જ્યાં સ્ત્રીઓને સમૂહ બેઠો હતો ત્યાં પહોંચે અને માતાના ચરણમાં શીર ઝુકાવ્યું. તીર્થમાળનું મુહૂર્ત આવ્યું. બધા શોધવા લાગ્યા અહીં જગડુ માતાના ચરણ હર્ષાશથી પખાળી રહ્યો હતો. માતા કહે, “તીર્થમાળ તું પહેર અને તીર્થપતિની ભક્તિને લ્હાવા લે.” જગડુ કહે “માતાજી, એ તીર્થમાળ તે તમે જ, પહેરે, મારાં એવા ભાગ્ય ક્યાંથી કે મારા માતુશ્રી તીર્થ માળ પહેરે, તે હું જોઈ જોઈને મારું જીવન ધન્ય માનું. મારા પિતાની સમૃદ્ધિનો મારી પ્રાવ માતાના હાથથી જ ઉપયોગ.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
