________________
१२५ ४ थु
भरतचक्रीए करेली ऋषभदेवनी स्तुति. क्वाहं बुद्धिधनहींनः क्व च त्वं गुणसागरः । तथापि त्वां स्तवीभ्येष त्वद्भक्तिमुखरीकृतः ॥ १ ॥ त्वया हतास्तपोऽस्त्रेण सर्वथाऽन्येन दुर्जयाः । रागाद्या रिपवः स्वामिन्नात्मनः स्वार्थघातकाः ॥ २ ॥ रागाद्यै रिपुभिर्देवाभासा अन्ये विडंबिताः । पश्यन्ति ते बहिःशत्रून् विहायान्तनिकनिनः ॥ ३ ॥ अनन्तज्ञानमहात्म्यवारिधे चतुर प्रभो । जगत्प्रदीप भगवन् नामेय भवते नमः ॥ ४ ॥ अष्टाङ्गानि तथा नाथ भवान् योगस्य निर्ममे । यथा तानि प्रवर्तन्ते कर्माष्टकनिपिष्टये ॥ ५ ॥ शत्रुजयशिरोरत्नं श्रीनाभिकुलभास्करम् । स्वर्गापवर्गव्यापारनिदानं त्वां विभो स्तुमः ॥ ६ ॥ रत्नेन काश्चनमिव तेजसैव नभोमणि । अलङ्कृतं त्वया नाथ तीर्थ शत्रुञ्जयं ह्यदः ॥ ७ ॥ नाभ्यर्थये स्वर्गसुखं न मोक्षं न नरश्रियम् । सदा त्वत्पादपद्मानि वसन्तु मम मानसे ॥ ८ ॥
રોમાંચના કંચુકને ધારણ કરતા અને હર્ષના અશ્રુને વરસાવતા ભરત ચકીએ મસ્તકે બે હાથ જોડી રાખીને આ પ્રમાણે સ્તુતિ કરી. હે પ્રભુ! બુદ્ધિરૂપ ધન રહિત હું ક્યાં? અને ગુણના સાગરરૂપ તમે ક્યાં? તે પણ તમારી ભકિતએ વાચાળ થયેલે હું તમારી સ્તુતિ કરું છું. હે સ્વામી ! આત્માના સ્વાર્થને ઘાત કરનારા રાગાદિક શત્રઓ કે જે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
