________________
શ્રી શત્રુંજ્ય સૌરભ વગાડ તમામ શક્તિ એકઠી કરી, કપડાથી ઘાને મજ બૂત બાંધી, ધીમે ધીમે લથડતે પગે ઊભા થઈ જોરજોરથી ઘંટ વગાડયો. રાહ જોતા લેકે ઘંટ સાંભળી ઉપર આવી પહોંચ્યા. એક તરફ સિંહ અને બીજી તરફ વીર વિક્રમસી, યાત્રા છૂટી કરનારે પ્રાણ આપ્યા.
એ વીર વિક્રમસીનું સ્મારક કુમારપાલના મંદિર સામે લીંબડાના વૃક્ષ નીચે આજ પણ મેજુદ છે.
આપણે એ વીરને ન ભૂલીએ. ધન્ય એ વીરને, અને ધન્ય એની વીરતાને.
પિપટનું જાતિસ્મરણ જ્ઞાન. મારી માતા વર્ષોથી એક પૌત્ર માટે ઝંખતી હતી, પણ પુત્રીના જન્મથી તેમની આશાઓ ભાંગી પડી. મૃત્યુ પહેલાં પોત્રનું મુખ જેવાની ભાવનાથી તે જીવન ટકાવી રાખતાં હતાં. ચાર વર્ષ પછી આશાનું કિરણ દેખાયું, અને માતાજીનું હૃદય નાચી ઊઠયું. પર્યુષણ પર્વમાં પૂજા અને વ્યાખ્યાન પછી આનંદ ઉત્સવ અંગે કુટુંબના આમ જનેને બેલાવી માતાજીએ કહ્યું, “પરમાત્માએ મારી પ્રાર્થના સાંભળી છે. મારી છેલ્લી વાસના જરૂર પૂરી થશે, તે મારું જીવન સાર્થક પણ થઈ જશે. તમને બધાને સુખી–લીલી વાડીમાં જઈને મારે આત્મા અને આનંદ અનુભવે છે. મારી ઇચ્છા તે મારા લાલ પૌત્રનું નામ આજથી નક્કી કરવાની તાલાવેલી જાગી છે. હું તેના મુખારવિંદને તે જોઈશ ત્યારે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org