________________
જીવનસાધના
ત્યાં ઘડીએ તોફાન કર્યું. ગરાશિયાબાપુને ભય પર પછાડ્યા. પછી એને ચાર જણ જઈને ફાળમાં સુવાડી ઘેર લઈ આવ્યા.
પછી તુરત જ ગરાશિયાબાપુ ગુજરી ગયા.
એક વખત શ્રીમદુના ભક્ત, કાવિઠાવાળા શા. ઝવેરભાઈ સં. ૧૯૫૩ના પિષમાં સગાં કુટુંબી તથા બીજા મુમુક્ષુઓ સાથે શ્રીમનાં દર્શને વવાણિયા જવા નીકળ્યા.
ત્યાં તો મોરબી સ્ટેશને એક માણસ એ લોકોને સામે મળવા આવ્યું. તેણે શ્રીમદને સંદેશ આપતાં કહ્યું :
સાહેબજી અત્રે છે. તમને તેડવા મેકલેલ છે.”
શા. ઝવેરભાઈએ નવાઈ પામીને પૂછયું: “કૃપાળદેવે શાથી જાણ્યું?”
તે ભાઈ કહેઃ “તે હું કંઈ જાણતું નથી. ફક્ત તમને બધાને વવાણિયે જતાં રોકી અહીં લાવે એમ કહેલ છે.”
કાવિઠામાં ઉત્તર બાજુ વાગડિયા તળાવ નામની જગ્યા છે ત્યાં એક વખતે શ્રીમદ્ મુમુક્ષુઓ સમક્ષ જ્ઞાનવાર્તા કરતા હતા. એવામાં ત્યાંના એક પાટીદાર શામળભાઈએ નજીકમાં પિતાનું ખેતર હતું એમાંથી મેગરાનાં થોડાંક ફૂલ લાવી શ્રીમદ્દની બેઠક ઉપર ભક્તિભાવે મૂક્યાં.
એ જોઈને શ્રીમદ્દ બોલ્યાઃ સહેજ કારણમાં આટલાં બધાં ફૂલ ન તેડીએ.” “પછી થોડી વાર થોભીને શ્રીમદે કહ્યુંઃ “તમારી દીકરી હીરાને કાલે આરામ થઈ જશે.”
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
