________________
જીવનસાધના
૧૫ લખી હોય એ જરાય સંભવ ક્યાંય દેખાતું નથી. આત્મનિમજજન કરી હદયના અતલ સાગરમાંથી તેઓ સતરૂપી મતીને વીણી લાવનારા મરજીવાસમા હતા. તેથી જ એમનાં લખાણોમાં સત્ –અમૃતત્વ નીતરી રહ્યું હોય એવી પ્રતીતિ વાંચનારને થાય છે. તેમને લખવાને હેતુ જ વાંચનારને પિતાના આત્માનંદમાં ભાગીદાર બનાવવાને હતે.
જેને આત્મલેશ ટાળવે છે, જે પિતાનું કર્તવ્ય જાણવા ઉત્સુક છે, જે શ્રેયાથીં – મેક્ષાર્થી છે તેને શ્રીમદ્ રાજચંદ્રનાં અમૃત – પ્રસાદીરૂપ લખાણે અતીવ ઉપગી થઈ પડે તેમ અવશ્ય છે.
છેવટે, શ્રીમનાં લખાણની મહત્તા દર્શાવતે પંડિતવર્ય સુખલાલજીને અભિપ્રાય આપ એગ્ય થશેઃ
બંગાળી, મરાઠી, હિંદી અને ગુજરાતી આદિ પ્રાંતિક ભાષાઓ, જેમાં ગૃહસ્થ કે ત્યાગી જૈન વિદ્વાન અને વિચારક વર્ગની લેખન પ્રવૃત્તિ થાય છે અને વિશેષ સંભવે છે, તેમાંથી પ્રસિદ્ધ જૈન આચાર્ય આત્મારામજીની હિંદી કૃતિઓને બાદ કરતાં એકે ભાષામાં વીસમી શતાબ્દિમાં લખાયેલું એક પણ પુસ્તક મેં એવું નથી જેયું કે, જેને “શ્રીમદ્ રાજચંદ્રનાં લખાણ સાથે ગંભીરતા, મધ્યસ્થતા અને મૌલિકતાની દષ્ટિએ અંશથી પણ સરખાવી શકાય.
તેથી આધુનિક સમગ્ર જૈન સાહિત્યની દષ્ટિએ,
* સં. ૧૯૯૨ની શ્રી મદ્ રાજચંદ્ર જયંતી વેળાએ અમદાવાદમાં વાંચવા માટે તૈયાર કરેલા પંડિતજીના નિબંધમાંથી.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
