________________
જીવન-સાધના
આથી મારી આધ્યાત્મિક ભીડમાં હું તેમને આશ્રય લેતે.”
વળી ગાંધીજીએ શ્રીમદ્ રાજચંદ્રનું સુરેખ રેખાચિત્ર તેમનાં સ્મરણમાં આલેખ્યું છે, એ વાંચતાં શ્રીમદનું ઉદાત્ત વ્યક્તિત્વ આંખ સામે ખડું થઈ જાય છે? અપૂર્વ અવસર એ ક્યારે આવશે?
ક્યારે થઈશું બાહ્યાન્તર નિગ્રંથ જો? સર્વ સંબંધનું બંધન તીણ છેદીને,
વિચરશું કવ મહપુરુષને પંથ જે. સર્વ ભાવથી ઔદાસીન્ય વૃત્તિ કરી,
માત્ર દેહ તે સંયમ હેતુ હોય છે, અન્ય કારણે અન્ય કશું ક૯પે નહિ,
દેહે પણ કિંચિત્ મૂછ નવ જેય જે. જે વૈરાગ્ય એ કડીઓમાં ઝળહળી રહ્યો છે તે મેં તેમના બે વર્ષના ગાઢ પરિચયમાં ક્ષણે ક્ષણે તેમનામાં જોયેલે. તેમનાં લખાણોની એક અસાધારણતા એ છે કે પિતે જે અનુભવ્યું તે જ લખ્યું છે. તેમાં ક્યાંયે કૃત્રિમતા નથી. બીજાની ઉપર છાપ પાડવા સારુ એક લીટી સરખી પણ લખી હોય એમ મેં નથી જોયું. તેમની પાસે હમેશાં કંઈક ધર્મ પુસ્તક અને એક કેરી
પડી પડેલાં જ હેય. એ ચોપડીમાં પિતાના મનમાં જે વિચાર આવે તે લખી નાખે. કેઈ વેળા ગદ્ય ને કોઈ વળ પદ્ય. એવી રીતે જ અપૂર્વ અવસર” પણ લખાયેલું હોવું જોઈએ.
ખાતાં, બેસતાં, સૂતાં, પ્રત્યેક ક્રિયા કરતાં તેમનામાં
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org