________________
૨૩૭
- બપરના ભાગમાં અજિતભાઈ, મારી પત્ની અને બાળકને લઈને, સરલાદેવીના આશ્રમ તરફ ગયા હતા. હું બેઠે બેઠો પત્ર લખતો હતો અથવા તો આત્મારામાં કયાં જવું અને શું જોવું તેને આમેરાની ગાઈડ ઉપરથી કાર્યક્રમ ઘડતો હતો. બહેન મેના ટેબલ ઉપર ચિત્રફલક પાથરીને સામે દેખાતું દશ્ય આલેખી રહી હતી. હિમપર્વતે સવારના ભાગમાં તે અદષ્ટ રહ્યા હતા, પણ બારના ભાગમાં એ દિશાએથી વાદળનાં આવરણ ધીમે ધીમે ઊંચકાઈ રહ્યાં હતાં અને તેનાં જુદાં જુદાં શિખરો અમારી સાથે સંતાકૂકડી. રમતાં હતાં. ઘડી લખું, ઘડી સામે બદલાતી જતી દશ્યલીલા. નીરખ્યા કરું-એમ દિલક્ષી પ્રક્રિયા વચ્ચે, વહેતા જતા ઝરણાની માક્ક, સમયનું વહેણ ધીમે ધીમે વહી રહ્યું હતું. સૂર્ય મધ્ય આકાશથી પશ્ચિમ બાજુ સરી રહ્યો હતો અને તેના પ્રકાશની પ્રખરતા. ધીમે ધીમે ઘટતી જતી હતી અને સામે બદલાતા જતા તખ્તાના કારણે કદાચ આજે સાંજે હિમપર્વત સ્પષ્ટપણે જોવા મળે એવી આશા ઊભી થતી હતી.
અજિતભાઈ લક્ષ્મી આશ્રમ જોઈને અને સરલાદેવીની રજા લઈને પાછા આવી ગયા હતા. ચનદા આશ્રમથી ગેરખભાઈ અને મહાત્મા રાયજી પણ અમને મળવા માટે આવી ચડયા હતા. ઓશરીમાં સૌ છૂટાંછવાયાં ગોઠવાઈ ગયાં અને સામે પ્રત્યક્ષ બની રહેલાં હિમશિખરોને નિહાળવા લાગ્યાં. અમે એકઠાં થઈએ ત્યારે ચા-પાણી તે હોય . દેશની અદ્યતન પરિસ્થિતિ, ખાદી પ્રવૃત્તિ, ભૂદાન, ગ્રામદાન, ગાંધીજી અને વિનોબાજી, ભારત અને પાકિસ્તાન, અમેરિકા અને રશિયા, દેશમાં વધતી જતી વિભાજક મને દશા–આમ અનેક ગંભીર વિષયો ઉપર અમારી વચ્ચે હળવી ચર્ચા ચાલતી રહી. આવતે વર્ષે આપણે બધાં કૈલાસ-માનસ સરોવર જઈશું અને તે માટે આવા આવા પ્રકારને પ્રબંધ ગોઠવીશું આવું આયોજન પણ અમે વિચારી.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
