________________
૨૨૪
આ પ્રદેશમાં યથેચ્છ વિચરી શકે છે.’ તેમણે જવાબ આપ્યા કે - ભાઈ, દેશને રાજકીય આઝાદી મળી છે, પણ આર્થિક આઝાદી મળી નથી. આજે પણ દેશની અને વિશેષ કરીને આ બાજુ વસતી પ્રજાની હાલત એટલી જ ગરીબ, કંગાળ અને પછાત છે. એમાં ફેરફાર ન થાય અને પ્રજાજનેા આર્થિક રીતે આઝાદ ન થાય, ત્યાં સુધી મને કશે જવા કે ક્રવામાં રસ નથી.’
માગેશ્વર તરફ
.
આમ પાંચ વાગવા આવ્યા, સાડા પાંચ થયા, પણ ગરુડ માજુની બસ હજી આવી નહિ. ગરુડથી ખાગેશ્વર સુધીની સડક કાચી અને આછી પહેાળી હોવાના કારણે તે ખાજુ ‘ વન વે રુટ ’ની પદ્ધતિ ચાલતી હતી, એટલે કે અમુક સમય સુધી ખાગેશ્વરથી ગરુડ સુધી અને તે પછીના અમુક ગાળા સુધી ગરુડથી ખાગેશ્વર સુધી અસ જાય : એ રીતે બસને ગમનાગમન વ્યવહાર ગાઠવ્યા હતા. આમાં જરા વિલંબ થયા હતા, હવે ગરુડ તરફથી ખસે આવવા માંડી. પહેલી ખે-ત્રણ ખસેા આવી તે ગુડ્ઝ કેરીઅર-માલની હેરફેર કરતી–સા હતી. છ વાગ્યા લગભગ આવી રહેલી બસમાં અજિતભાઈ દેખાયા. અમે સૌ એ બસમાં આરૂઢ થયાં. પગની દુ:ખત, સૂજેલી આંગળીઓના કારણે હું પગે જરા લંગડાતા થઈ ગયા હતા. ડાબા પગે જોડા પહેરાય એવું રહ્યું. નહેાતું. અમારી ખસ ઉત્તરના બદલે હવે પૂર્વ દિશા તરફ આગળ વધવા લાગી. સાંજને! મનેાહર સમય હતેા. સૂર્ય આખા દિવસ લગભગ અગેાચર રહ્યો હતો. અજવાળું ઓસરવા લાગ્યું હતું. ગામતી નદીના કિનારે કિનારે બસ આગળ વધ્યે જતી હતી. સામેનું દૃશ્ય ખસના દરેક વળાંક સાથે બદલાતું જતું હતુ. ઘડી અમુક ગિરિશિખા અને ગિરિક ંદરાઓ દેખાય, તે ખીજી ઘડીએ ખીજાં જ ગિરિશિખરા અને ગિરિકદરાએ નજરે પડે. અમે આજે હિમાલયના હૃદયભાગમાં
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
