________________
%
४२
चंदराजानो रास.
अन्य || || श्रश्वमुखा दयकर्णा मानवी, कर्णोवगरणा ए तेम ॥ स०॥ इगचरणावली गूढ दशनधरा, शुद्धरदा वलि तेम ॥ स० ॥ वी० ॥ १० ॥
अर्थ ॥ नव नवां तीर्थो, नव नवा पर्वतो, नव नवां शेहेरो, नव नवा कुंडो, नव नवी नदीर्ज, नव नवां उपवनो, नव नवा नरवरो, नव नवी राणीर्ड, नव नवा विनोदो, नव नवा रंग बेरंगी मानवीर्ड, नव नवां गीत स्वर, विविध जातना पवित्र विदेशनां चरित्रो जे निरखे बे तेने धन्य बे ने तेवी पुत्री ने कोइ माताज जन्म पे डे. ॥ ७ ॥ ८ ॥ ए ॥ कोइ देशमां श्वमुखा मानवी बे; कोइ देशमां घोडाना जेवा कानवाला मानवी बे; कोइ ठेकाणे कर्णना उपकरणा मानवी बे; कोइ ठेकाणे घणा चरणवाला थाय d; कोई गुप्त होवाला थाय बे ने कोई ठेकाणे उज्वल दांतवाला थाय बे. ॥ १० ॥
दीगं विण शुं जाणे बापमी, तुं शुं नारीने उल || स० ॥ दवे तुं श्रशन सुखेकरी, बेठी फांद पंपोल ॥ ०॥ वी० ॥ ११ ॥ न्यारो पेडो बे चतुराईनो, चतुरनी दूर बलाय ॥स०॥ चातुरी मूल ए पंच प्रकारथी, शास्त्रे एम कहाय ॥ स० ॥ वी० ॥ १२ ॥
अर्थ ॥ तेवा माणसो जोया विना तुं बापडी शुं जाणे ? अने शुं तुं स्त्रीउनी हारमां गणाय बे ? हवे तुं खान पान करी जंढी पेहेरीने फांद काढी सुखे बेटी तेमां शुं श्रयुं ? ॥ ११ ॥ चतुराईनो पेडो तो न्यारोज बे. चतुरनी बात जुदीज बे ने चतुराई पांच प्रकारथी मले बे, एम शास्त्रमां कं बे. ॥ १२ ॥
तुजी ए रूमापंखेरू या, कौतुक निरखे अनंत ॥०॥ ताहरे रंकतणां गुलनी परे, सकल पदारथ कंत ॥ स० ॥ वी० ॥ १३ ॥ नेह अने निसदनेदनी वातकी, ते किम जाणी रे जाय ॥ ०॥ जे कोई नर परदेश फिर्यो हुए, मुंडी नवि ते जोलाय ॥स०॥वी ॥१४॥
अर्थ | ताराश्री तो पक्षी पण उत्तम बे के जेट जमीने अनंत कौतुक जुए बे ने तारे रांकना गोलनी जेम सर्व पदारथ एक स्वामीज बे ॥ १३ ॥ स्नेहज ने स्नेह वगरनी वात जाणी केम थाय ? जे मास परदेशमां फर्यो होय ते कोइ दुर्जनथी जोलवाई जाय नहीं. ॥ १४ ॥
घरसूरा ने वलिम पंमिया, ते ण समजूरे दोय ॥ स०॥ पण परभूमि फरी श्रादर लहे, विरला ते वारे कोय ॥०॥ वी० ॥ १५ ॥ पाम्यानुं फल एह जे दीजीयें, कोईने लव लेश ॥०॥ जीवितनुं फल एह जे जोईयें, कौतुक तीर्थ विदेश ॥ स०॥वी०॥१६ ॥
अर्थ || जे पुरुष घरशूरा ने मठपंडित होय ते बने जातना पुरुषो ऋणसमजु बे. पण जे परभूमिमां फरीने आदर पामे वो पुरुष कोई विरलो होय . ॥ १५ ॥ कोइने लवलेश पीए ते पाम्यानुं फल बे; जे देश फरी तीर्थ के कौतुक जोइए ते जीवितनुं फल बे ॥ १६ ॥
सासुयें इम परचावी वहूजणी, ए कही चौदमी ढाल ॥ स० ॥
मोहन विजय क व सांजलो, आगल वात रसाल ॥ स० ॥ वी० ॥ १७ ॥ अर्थ ॥ श्रा प्रमाणे सासुए पोतानी वहुने कयुं. या चौदमी ढाल कही, श्री मोहनविजय कहे बेके, विप्राणी ! सांजलो आगल रसिक वात श्रावशे. ॥ १७ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org