Page Text
________________
चंदराजानो रास.
१७३ अर्थ ॥ ते दूते पृथ्वीने उलंगतो आजानगरीए आवी वीरमतीने कागल आप्यो. राणीए वांची जो तांज तेना शरीरमा नख शिख क्रोध व्याप्यो. ॥१॥ हे दूत हुँ तने वधारे शुं कहुँ, तने उहवामां मने खोट लागे. परंतु ए रांझना जायाने जश्ने तुं कहेके जो माणस होतो बोलेलं पालजे. ॥२॥
धाव्यो होय समानी बीटमीए, तो तुं श्रावजे मुज मीटमीए॥जो तुं दात्र पुत्र कहावे, जो कहेवो वेहेलो तुं श्रावे॥३॥ लोह शेर जो तुं केडे बांधे, जो केवी अणी थाणी सांधे ॥ आज काल गयो तुं हार्यो, मुंडा ते दिवस तेविसार्यो॥४॥ अर्थ ॥ जो तुं पोतानी मानी बीटडीए धाव्यो होतो मारी सामो मीट मांडवा आवी पहोंचजे. वली हुँ जोगबु, के जो तुं क्षत्रियनो बच्चो नगे तो केटलो उतावलो मारी सामे खडवा श्रावे? ॥३॥ जो तुं शमशेर खरे खरी तारी केड उपर बांधतो दोश्श तो ढुं जोशके आणी वखते तुं केवोटकीशकेले ? हजु हमणांज हारखाइ गयो हतो. जूडा ते दिवसने पण नूलीगयो ? ॥४॥
ते हुँ वीरमती नवी दीजी, त्यां लगी रणवातो मीठी ॥ तुंने थानानो शो श्र जरो, लेउ हेमालय तो मुजरो ॥५॥ कीमीने पांख जे श्रावी, नही वारू कहूं समजावी ॥ शो जोरो तुज कपटीनो, तुं तो मारे एक चपटीनो ॥६॥ अर्थ ॥ हजु ज्यां सुधी वीरमतीने दीतीनथी त्यां सुधीज रण संग्रामनी वातो मीठी लागशे. तने आनानगरी लेवाना जे कोड के तेतो पुरा पडता पडशे, परंतु हिमालय जो लश् ललं तो खुबी भानजे. ॥ ५॥ कीडीने जे पांखो आवेने ते सारा माटे नही पण मरवा माटे एम जाणजे. तुं कपटीगे. तारूं मारी पास का जोरनथी. मात्र एक चपटीमां चोलाइ जश्श. ॥ ६॥
एम कहीने पुत विसर्यो, तेणे जइ निज नूपने वया ॥ जो मानो वचन मुज स्वामी, मत बेमो नारी निकामी॥७॥ नूपे दूत वचन अवहेथ्यो, निज प्रबल महादल मेट्यो आगल कीधा मद शुंढाला, जाणे टुंक हेमाचल वाला ॥॥ अर्थ ॥ वीरमतीए एवां सख्त वचनो कहीने दूतने विदायको. दूते जश्ने पोताना राजाने कडं के हे महाराज! जो मारूं वचन मानो तो विनाकारणे ए वीरमतीने बेडवामां सारनथी.॥३॥ हेमरथ राजाए दतनां वचननो तिरस्कारकरी पोतानुं महाबलवंत लस्कर एक करवामांडयु. महामदोन्मत्त हाथी आगल कर्या. ते जाणे साक्षात् हिमालय पर्वतनी टुंक जेवा दिसवा लाग्या. ॥ ७॥
हलके हयवर पाखरीया, जाणे रंगे चढीया दरीया॥हेमरथ सेना लश् चाल्यो, रहे शूरो केम करी काल्यो ।ए॥ निशाने देतो गेडी, कीधी थाना पुरीने नेडी ॥ फरहरीयां पंचरंगनेजां, जाणे असी सरमे अंगरेजा ॥ १० ॥ अर्थ ॥ वली श्रेष्ठ अश्वो सुंदर पाखरेला हेषारव करवा लाग्या. ते एवा शोलता हताके जाणे जरतीनां मोजाथी दरियो उबलतो होयनी. ए प्रमाणे मोटुं सैन्य लश् हेमरथ राजा लडाइ करवा चाट्यो. शुं शुर वीर ते काट्यो रहे ? ॥ ए॥ ते निशान टांपतो अने डंके घा देतो बालानगरी समीपे आवी पहोंच्यो. तेना लस्करमां पंचरंगी वावटा फरकता हता ते जाणे तीर अने तरवारना अंगरेजा होय नहि! तेवा शोजता हता.॥१०॥
Jain Education International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005375 |
| Book Title | Chand Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1905 |
| Total Pages | 396 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |