________________
चंदराजानो रास.
१७१
राख्योढे जीवदयाने जाणी, ज्यां लगी एहनो दाणो पाणी ॥ खाधुं ए पण लेखे ल गाडे, प्रभु जजवामुज वेहेली जगाडे ॥ ११ ॥ कहे मंत्री बाइजी कदेशो, पण द फतर न चड्यो बे पैसो ॥ तुम जंडार नथी मुज बानुं, केम करी कल्पित वात ए मानुं १२
॥ जीवदया चवाशे एम जाणीने तेने राखेलबे परंतु ज्यां सुधी तेनो दाणोपाणी आपणे त्यां हशे त्यां सुधी रहेशे. ए तो जे खायडे ते हक करेबे. परमेश्वरनं जजन करवा सवारमां रोज वेहेलां मने जगाबे ॥ ११ ॥ मंत्रीए कह्युंके हे राजमाताजी ! आप गर्म तेम ते बाबतमां कहो परंतु वेचातो लीधा बाबत एक पैसोपण चोपमे उधरेल नथी. वली आपनो खजानो माराथी जाल्योनथी. तमे जेटली क ल्पित वात कशी ते हुं केवीते मानीश ? ॥ १२ ॥
हुं घरनोतुं मुजने जाखो, मुजथी तो शुं अंतर राखो ॥ वीरमती कहे रे शुं द गजे, एहमांदी तुं कां न समजे ॥१३॥ पैसानुं शुं मुजने पुढे, ग्रहेणुं तो मुज पासे घणुं ॥ भूषण एक दइ सुप्रसिद्धो, ए कुर्कट में विक्रय लीधो ॥ १४ ॥
• ॥ हुं तो तमारो पोतानोजं. माराथी शुं बानुं राखोढो ? वीरमतीए कहुंके या तमे शुं माथा ट करोबो ? तेमां तमे कांइ समजतानथी. ॥ १३ ॥ तमे पैसा संबंधी शुं वात करोबो ? पैसानी जरूर शीबे, मारी पासे घरेणुं घणुंडे. तेमांथी एक सारो दागीनो पीने ए कुकडो में वेचातो लीधोबे ॥ १४ ॥
हनी वात न पूढीश मुजने, एकांते वारूढं तुजने ॥ बीजी वार उच्चार करीशजो, तुं पण हवो थाइश बीजो ॥ १५ ॥ मंत्री एम निसुणीने थरक्यो, उत्तर कहेवा अधर न फरक्यो | हवे शदन प्रदेशे बेठी, रूदती तेणे गुणावली दीठी ॥१६॥ अर्थ ॥ हवे ए कुकडासंबंधी वात फरीमने पुछशोनही. या एकांत तेथी तमने खास ना पांगुं हुं के जो बीजी वार ते बाबत पुढशो तो तमो पण तेना जेवा बनीजशो• ॥ १५ ॥ वीरमतीनां एवां वचनो मंत्र सांयां के तरत जते थरथरी गयो ने बीजुं वचन काढवाने तेनो होठ पण फरक्यो नही. एवामां पासेनाज जागमां बेठेली गुणावलीने तेणे रूदन करती दीवी ॥ १६ ॥
चंद प्रिया लखी अक्षर उली, मंत्री समजाव्यो थइ जोली ॥ ए कुर्कट मुज पियु सु विवेकी, एम देखाडे उंली बेकी ॥ १७ ॥ मंत्री हृदये कौतुक जास्युं, वीरमतीने पण न प्रकास्युं ॥ समजी रह्यो मंत्री मनमांदे, कां नवी धाराहे विरादे ॥ १८ ॥
| गुणावली जोलीथइने अक्षरोनी एक लींटी लखी मंत्रीने कह्युंके " एकुकमोतो मारो अत्यंत विवेकी पति " एम देखामी ने लींटी जुंसीनांखी ॥ १७ ॥ मंत्री पोताना अंतःकरणमा आश्चर्य पाम्यो; परंतु वीरमतीने तेणे कां कां नहीं. पोताना मनमांज समजी रह्यो अने आराधना के विराधना कां करी नहीं वीरमतीने प्रणमी नेहे, ते मंत्री श्रव्यो निज गेहे ॥ चौदमी श्रीजा उल्लासनी जाखी, ढाल ए मोहने रस अभिलाषी ॥ १५ ॥
अर्थ ॥ पबी वीरमतीने अत्यंत प्रेमपूर्वक प्रणाम करीने मंत्री पोताने घेर श्राव्यो. ए प्रमाणे त्रीजा उल्लासनी चौदमीढाल मोहनविजयजी महाराजे रसना अभिलाषीने माटे कही. ॥ १९ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org