________________
९१६
द्वितीय उवास. अर्थ ॥ ते गुणावली मंदिरमा उतावली पेठी, त्यां शय्या उपर पतिने सुतेलो जोयो. अने पतिए पण हाथमां कंबावाली ते प्रियाने उत्साहसहित जो. ॥ ५॥ गुणावलीए विचार्यु के, में पापिणीए मारा स्वामीने श्राम निघावश कर्यो अने पानी सुतेला कंथने जगाडवाने ते कंबा उबकारी.॥६॥ कपटे बालस मोडिने,जाग्योचंद नरेश॥राणी अणजाणी थकी, नाषे वचन विशेष॥७॥ अर्थ ॥ चंदराजा कपटश्री आलस मरडी बेगे थयो;ते वखते राणी गुणावली अजाणी अइने बोले .७
॥ ढाल एक वीशमी ॥ जागो जागो हो मारा चमर सुजाण के, निजमी वेरण परिहरो ॥ ए देशी ॥ रयणी विहाणी प्रह थयो, तमे उगोहो नणदीना वीरके॥रुमापंखी कुकमा, सहु पेहेलां हो जागे थ धीरके ॥ निजमी नाह निवारीए ॥ ए श्रांकणी ॥१॥दिन उदयेहो सूवे नर कोयके, जेहसूतां रवि उगमे॥ तसवीरज दो धीरज नवि होय ॥२॥ अर्थ ॥ हे नणंदना वीर, रात्रि वीती गइ, प्रातःकाल थयो तमे जाग्रत था. जुवो आ सुंदर पदी कुकडा सर्वनी पेहेला धीर श्रश्ने जागे . तेथी हे ! नाथ ! निजाने निवारो.॥ १॥ दिवस उगतां कोण सुश् रहे ? जे नर दिवस जगतां सुवे तेने वीर्य अने धैर्य होतां नथी. ॥ २॥
जेनर होयनिरुद्यमी, वली मूरख हो शेखर होय जेह के ॥ वेला करण नरेश नी,घमीये हो फोगटगमे तेहकानि॥३॥राति अलेखे श्राजनी,तमे कीधां हो नविश्राज विलास के ॥में तुमकाजे उजागरो,नोगवीने हो कीधो श्रायासके॥निणा॥
अर्थ ॥ हे राजा, जे पुरुष निरुद्यमी होय अथवा मूर्खनो शेखर होय ते निजाश्री करणराजानी वेला फोगट गुमावे . ॥३॥ हे नाथ, आजनी रात्रि तो तमे अलेखे करी. तमे आज विलास पण कर्या नहीं. में तमारे माटे उजागरो जोगवीने प्रयास कर्यो. ॥४॥
जागवतां नवि जागिया, सोहणडे हो कां पाम्या बो राज के ॥ के परण्या कोश गेहिनी, एम सुख नरहो सूताने थाजके ॥नि॥५॥जागो निभानु नाहला, उदया चलहो उदयो दिनकार॥अंतर्यामी प्रातनो,निरखावो हो मुजने दीदारके निणा॥ अर्थ ॥ हे प्रिय, तमे जगाडतां जाग्या नहीं. शुं कां अस्वस्थ गे? के कोइ बीजी स्त्री परण्या डो.? आजे आम सुखन्नर केम सुता बगे.? ॥ ५॥ दे ! निघालुनाथ, ! जाग्रत था. दिवसने करनार सूर्यनो. उदय उदयाचल उपर श्रयो जे. हे अंतर्यामी, आ प्रातःकालनो देदार मने बतावो. ॥६॥
उनीनरी गंगाजली,दंत धावन हो करी करो मुखशुद्ध के ॥ए वेला नरवर करे, श्राखामे हो उन्ना मलयुक के॥निणा॥अवसर राज सनातणो, थयो जागो हो सासुनाजातके॥देशे उलंजोजोजाणशे,श्रावीनेहो तमने विमातके॥ नि०॥॥ अर्थ ॥ हुँ गंगाजली (कारी) नरीने उजी वं. हे नाथ, दांतण करीने मुखने शुद्ध करो. आ वेलाएतो राजा जी कसरत शालामा मल्लयुद्ध करे . ॥७॥ हे सासुना जाया, हवे जागो, राज सना करवानो अवसर थयो . जो आ खबर तमारी माता जाणशे तो आवीने तमने उबको आपशो. ॥७॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org