________________
૨૯૭
ત્રેશઠપૂરવ લખ રાજમે વહ્યા, પૂત્રાને દેશ વેચીને લહ્યા. ૨૦ દાન ફ્રેઈને સયમ લીધા, ખડુલા દેશમે વિહાર કીધા; ભેાલી જુગતિ યા ભેદન જાણે, સાનુ રૂપ લઇં દેવાને આણું. ૨૧ ઉનું અન્ન પાણી કાઈ ન આપે, કષ્ટે અંતરાદિક કર્મીને કાપે; સયમિયા સાથે ફૂલ ફૂલ ખાયે, પોતે ગજપુરમાં ગાચરી જાયે. ૨૨ શ્રેયાંસ જાતિસ્મરણ પાયા, તિજીસમે જેટલુ ઈક્ષુ રસ લાયા; પહેલું પારણું તે પ્રભુને કરાવ્યું, ૫સલી માંહે ઇક્ષુ રસ વેારાખ્યુ. ૨૩ પ્રથમ પ્રભુ શ્રેયાંસને ગ્રા, સાઢીબાર ક્રોડ સાનૈયા વુઠા; ત્યાંથી પણ ચાલ્યા આદેસર ઉઠી, દેશમાં કેહેવરાવ્યું શ્રેયાંસે ઉઠી, ૨૪. નીશિટ્ટાને ઉદ્યાને આયા, સાંભલી બાહુબલ ત્યાંથી વધાવ્યા; પ્રભાતે બેટો વાંદવાને જાય, જીએ ઘણુ પણ રિશન ન થાય. ૨૫ કાને અંગુલિ દેઈ તેણે સાદ કીધા, તુરકે અદ્યાપિ પંથ જ લિધેા; આદિશર પુરમતાલમેં આયા, કર્યાં ખપાવી કેવલ પાયા. ૨૬ ચાપુખ બેડાને વાજિંત્ર વાયે, તિણે સમે ભરત પાટ વધાયે; ચક્ર ઉત્તુ નવ નિધિ પાઈ, બેટા અઠાણું યે દીક્ષા ભાઇ. ૨૭ માહુબલ ટુંકે તેા ટેક જણાઈ, સયમ લીધે તે તિણ સિદ્ધિ પાઈ: પુત્ર વિયોગે મરૂદેવી માતા, આંખે પાડલને વહે અશાતા. ૨૮ ભરતને કહે વંદણુ હાલા, એક વાર દેખુ તા રૂષભ વાલ્ડા; કટકની કોડી છે ભરતની સાથે, મદૅવા માતા બેઠાં છે હાથી. ર૯ પુરિમતાલને પાંખતીયેાયે આવ્યા, વાજાના શબ્દ કાને સુયા, મરૂદેવા પુછે ભરત રાજને, બેટા ? વાજા તે વાજે કીડાં કને ? ૩૦ તમે રૂષભની રિદ્ધિ ન જાણી, એ તેા હુઆ છે કેવલ નાણી; સેવે સુર નર ઇંદ્ર ઇંદ્રાણી, ખારે પરષદાનીમે રિદ્ધિ જાણી, ૩૧ બેઠક ખાવાને ત્રણુ ગઢ થાય, રૂપે સાને ને રત્ને જડાય; ઝાલી ઝરૂખા પેાલ પતાકા, ધર્મ ચકર ફરે ષટકા. ૩૨ મણિમય તારણુ અતિ ઘણું દ્વીપે, કલ્પવૃક્ષ તે સુવર્ણ ને
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
