________________
અંગને અંગલુહણા વતી લુછી નાખી કેસર-ચંદનકર આદિથી વિલેપન કરવું તેમજ ઘરેણુ તથા કુલ આદિ ચડાવી મનને ઉલસિત કરવું. આ સર્વ પ્રવૃત્તિ દરમીયાન એક વાત મનમાં સતત જાગૃત રહેવી જોઈએ કે માત્ર પ્રભુને શૃંગારવા માટે જ પૂજા નથી પણ તેની સાથે આપણે પ્રભુ જેવા નિર્દોષ બની શકીએ એટલા માટે આ બધી વિધિ સેવવામાં આવે છે. પૂજક આત્માએ કેવળ બાધાકંબરમાં જ મુંઝાઈ નહીં જતાં આત્મિક ગુણે પ્રાપ્ત કરવાને લક્ષ રાખવું જોઈએ એવું કહેવાનો આશય રહે છે.
અગ્રપૂજામાં ધૂપ-દીપ-નૈવેદ્ય આદિને સમાવેશ થઈ જાય છે. અર્થાત્ પ્રભુની આગળ ધૂપ કર, દીપક પ્રકટાવ તથા અક્ષત ફળને નૈવેદ્ય ધરવા અને આરતી મંગળ દી ઉતાર, ઘંટ બજાવ એ સર્વ અપૂજાને વિષય છે. ચેખાને સાથીઓ કરતી વખતે પણ સાથીઆના ચાર પાંખડા તે ચારગતિ–મનુષ્યગતિ, દેવગતિ, નરકગતિ તથા તિર્યંચગતિ છે એમ વિચારી એ ચારે ગતિથી મુકત થવા સારૂ તેની ઉપરના ત્રણ બિંદુ જ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્રરૂપી-ત્રણ રત્ન પ્રાપ્ત કરવાની ભાવના ભાવવી જોઈએ. એટલું જ નહીં પણ સાથીયાના સર્વોપરિ ભાગે જે અર્ધ ચંદ્રાકાર ચિન્હ કરવામાં આવે છે તે સિદ્ધશિલાની પ્રતિકૃતિ છે એમ વિચારી એ સ્થાન મેળવવાની રિલેકનાથને પ્રાર્થના કરવી જોઈએ.
ભાવપૂજામાં સ્તુતિ, સ્તવન તથા ચૈત્યવંદનને સમાવેશ થાય છે, કાર્યની સરળતા ભાવનેજ અવલંબે છે એ વાત અમે પૂર્વે પણ અનેકવાર કહી ગયા છીએ, તેથી આ ભાવપૂજા વખતે સ્તુતિ સ્તવન
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org